Οι επιστήμονες έχουν μελετήσει τους τύπους των σύννεφων και έχουν συνειδητοποιήσει ότι τα σύννεφα βροχής έχουν διαμορφωθεί και σχηματιστεί σύμφωνα με ευκρινή συστήματα και καθοριστικά στάδια συνδεδεμένα με συγκεκριμένους τύπους ανέμων και σύννεφων.
Ένα είδος σύννεφου βροχής είναι ο σωρειτομελανίας. Οι μετεωρολόγοι έχουν μελετήσει πώς οι σωρειτομελανίες είναι διαμορφωμένοι και πώς παράγουν βροχή, χαλάζι, και αστραπή.
Ανακάλυψαν ότι οι σωρειτομελανίες περνάνε απ’ τα ακόλουθα στάδια για να προκαλέσουν την βροχή:
1) Ταύννεφα ωθούνται από τον άνεμο: Οι σωρειτομελανίες αρχίζουν να διαμορφώνονται όταν ο άνεμος ωθεί μικρά μέρη σύννεφων (σωρείτες) σε μια περιοχή όπου αυτά τα σύννεφα συγκλίνουν. (βλ. εικόνες 17 και18).
Εικόνα 17: Φωτογραφία δορυφόρου που δείχνει τα σύννεφα να κινούνται προς τις περιοχές σύγκλισης B, C,
και D. Τα τόξα υποδεικνύουν τις κατευθύνσεις του ανέμου. (η Χρήση των δορυφορικών Φωτογραφιών στην Ανάλυση και Πρόγνωση του Καιρού, Άντερσον και άλλοι, σελ.188.)
(1) Ωκεανογραφία, Γκρός, σελ. 205.
Εικόνα 18: Μικρά μέρη σύννεφων (σωρείτες) που κινούνται προς μια ζώνη σύγκλισης δίπλα στον ορίζοντα, όπου μπορούμε να δούμε ένα μεγάλο σωρειτομελανία. (Σύννεφα και Καταιγίδες, Λούντλαμ, σχήμα 7.4.)
2) Σμίξιμο: Τότε τα μικρά σύννεφα σμίγουν και σχηματίζουν ένα μεγαλύτερο σύννεφο1 (βλ. εικόνες 18 και 19).
Εικόνα 19: (A) Μεμονωμένα μικρά σύννεφα (σωρείτες). (B) Όταν τα μικρά σύννεφα σμίγουν, τα ανοδικά ρεύματα στο εσωτερικό του μεγαλύτερου σύννεφου μεγαλώνουν, έτσι το σύννεφο ανυψώνεται. Οι σταγόνες του νερού δεικνύονται με ● .(Η Ατμόσφαιρα, Άνθενς και άλλοι, σελ. 269.)
(1) Βλ. Η Ατμόσφαιρα, Άνθενς και άλλοι, σελ. 268-269, και Στοιχεία Μετεωρολογίας, Μίλλερ και Θόμσον, σελ.141.
3) Συσσώρευση: Όταν τα μικρά σύννεφα σμίγουν, τα ανοδικά ρεύματα στο εσωτερικό ενός μεγάλου σύννεφου μεγαλώνουν. Τ’ ανοδικά ρεύματα δίπλα στο κέντρο του σύννεφου είναι πιο δυνατά απ’ αυτά δίπλα στις άκρες.1 Αυτά τα ρεύματα προκαλούν τη μεγέθυνση του σώματος του σύννεφου, έτσι ώστε το σύννεφο ν’ ανυψώνεται (βλ. εικόνες 19 (B), 20, και 21). Αυτή η κάθετη ανάπτυξη προκαλεί στο σώμα του σύννεφου την επέκταση σε πιο κρύες περιοχές της ατμόσφαιρας, όπου οι σταγόνες νερού και το χαλάζι σχηματίζονται και αρχίζουν να μεγαλώνουν όλο και πιο πολύ. Όταν αυτές οι σταγόνες νερού και χαλαζιού γίνονται πολύ βαριές για να τις υποστηρίξουν τα ρεύματα, αρχίζουν να πέφτουν από τα σύννεφα ως κανονική πλέον βροχή, χαλάζι, κ.λ.π. 2
Εικόνα20:Σύννεφο σωρειτομελανίας. Μετά που το σύννεφο ανυψώνεται, η βροχή βγαίνει απ’ αυτ (Καιρός και Κλίμα, Μπόντιν, σελ. 123.)
Ο Θεός είπε στο Κοράνι:
Δεν έχετε δει πώς ο Θεός κάνει τα σύννεφα να κινούνται ήπια, μετά τα ενώνει, έπειτα τα κάνει σωρό, και μετά βλέπετε τη βροχή να κατεβαίνει από μέσα τους.... (Κοράνι, 24:43)
Οι μετεωρολόγοι πρόσφατα ανακάλυψαν αυτές τις λεπτομέρειες σχηματισμού σύννεφων, δομής και λειτουργίας τους, με τη χρήση εξελιγμένου εξοπλισμού όπως αεροπλάνα, δορυφόρους, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, μπαλόνια, και άλλου εξοπλισμού,
(1) Τα ανοδικά ρεύματα δίπλα στο κέντρο είναι πιο δυνατά, διότι προστατεύονται από τις ψυκτικές επενέργειες από το εξωτερικό τμήμα του σύννεφου.
(2) Βλ. Η Ατμόσφαιρα, Άνθενς και άλλοι, σελ. 269, και Στοιχεία της Μετεωρολογίας, Μίλλερ και Θόμσον, σελ. 141-142.
Εικόνα 21: Ένας σωρειτομελανίας. (Οδηγός Χρώματος για τα σύννεφα, Σκόρερ και Ουέξλερ, σελ. 23)
για τη μελέτη του ανέμου και της κατεύθυνσής του, για να μετρηθεί η υγρασία και οι διακυμάνσεις της, και να καθοριστούν τα επίπεδα και οι αλλαγές της ατμοσφαιρικής πίεσης .1
Το ακόλουθο εδάφιο, μετά που αναφέρει για τα σύννεφα και την βροχή, μιλάει για το χαλάζι και την αστραπή:
....Και Στέλνει από τον ουρανό βουνά σύννεφων γεμάτα χαλάζι και Χτυπά μ’ αυτά όποιον Θέλει, και τ’ Απομακρύνει απ’ όποιον Θέλει : Παραλίγο η αστραπή του να τυφλώνει την όραση. (Κοράνιο, 24:43)
Οι μετεωρολόγοι έχουν ανακαλύψει ότι οι σωρειτομελανίες, που περιλούζουν με χαλάζι, φτάνουν σε ύψος 25.000 με 30.000 πόδια, (4,7 με 5,7 μίλια)2 μεγάλοι σαν τα βουνά, έτσι όπως αναφέρεται αναφέρθηκε παραπάνω στο Κοράνι: “...Και Στέλνει από τον ουρανό ...” (βλ. εικόνα 21).
(1) βλ. Το Θαύμα του Κορανίου στην περιγραφή των ειδών του ανέμου,της Βροχής, Μάκκυ και άλλοι, σελ. 55.
(2) Στοιχεία της Μετεωρολογίας, Μίλλερ και Θόμσον, σελ. 141.
Αυτό το εδάφιο ίσως θέσει ένα ερώτημα. Γιατί το εδάφιο λέει «την αστραπή του» σε αναφορά του στο χαλάζι; Αυτό σημαίνει ότι είναι ο κύριος παράγοντας στην παραγωγή αστραπής; Ας δούμε τι λέει το βιβλίο με τίτλο Η Μετεωρολογία σήμερα για αυτό. Λέει ότι ένα σύννεφο ηλεκτρίζεται όπως το χαλάζι σε περιοχή στο σύννεφο υπέρ-ψυκτικών και παγοκρυστάλλων. Καθώς τα υγρά σταγονίδια προσκρούονται με ένα κόκκο χαλαζιού, παγώνουν στην επαφή και ελευθερώνουν λανθάνουσα θερμότητα. Αυτό διατηρεί την επιφάνεια του κόκκου χαλαζιού θερμότερο από αυτήν των περιβαλλόμενων παγοκρυστάλλων. Όταν ο κόκκος χαλαζιού έρθει σε επαφή με ένα παγοκρύσταλλο, ένα σημαντικό φαινόμενο συντελείται: τα ηλεκτρόνια κυλούν από το ψυχρότερο αντικείμενο στο θερμότερο.
Έτσι, ο κόκκος χαλαζιού φορτίζεται αρνητικά. Το ίδιο αποτέλεσμα συντελείται όταν υπερψυγμένα σταγονίδια έρθουν σε επαφή με έναν κόκκο χαλαζιού και ελάχιστα θραύσματα θετικά φορτισμένου πάγου διακόπονται. Αυτά τα ελαφρότερα θετικά φορτισμένα μόρια μεταφέρονται τότε απ’ τα ανοδικά ρεύματα στο ανώτερο μέρος του σύννεφου. Το χαλάζι, με αρνητικό φορτίο, πέφτει προς τον πάτο του σύννεφου, το χαμηλότερο μέρος του. Μετά αυτά τα’ αρνητικά φορτία εκφορτίζονται όπως η αστραπή.1 Συμπεραίνουμε ότι αυτό το χαλάζι είναι ο κύριος παράγοντας στην παραγωγή της αστραπής.
Αυτή η πληροφορία περί αστραπής ανακαλύφθηκε πρόσφατα. Μέχρι το 1600 μ.Χ., επικρατούσαν στη Μετεωρολογία οι ιδέες του Αριστοτέλη. Για παράδειγμα, ο ισχυρισμός ότι η ατμόσφαιρα περιέχει δυο ειδών αναθυμιάσεων, υγρές και ξηρές. Επίσης ότι ο κεραυνός είναι ο ήχος προσκρούσεων των ξηρών αναθυμιάσεων με τα σύννεφα, και η αστραπή είναι η καύση και ανάφλεξη της ξηρής αναθυμίασης με μια
_____________________________________________
(1) Η Μετεωρολογία Σήμερα, Άχρενς, σελ. 437.
λεπτή και ξηρή φωτιά.1 Αυτές είναι κάποιες από τις ιδέες στη Μετεωρολογία, που ήταν κυρίαρχες κατά την εποχή της αποκάλυψης του Κορανίου, πριν δεκατέσσερις αιώνες.
