Home About us Contact
 
Introduceding Islam
Lessons & Lectures Lessons & Lectures
Miracles of Islam
Discovering QuraŽan
Way to Islam
Topics that move
Online Library
Islamic Television
Islamic Links
 
 
 
 
 
    Unbenanntes Dokument

Muhammad w Biblii

W imię Boga Miłosiernego Litościwego


Wstęp


Do podstawowych artykułów wiary w islamie należą m.in. wiara w Proroków Boga i wiara w Księgi Boga. Oznacza to, że Jezus ma szczególne miejsce w islamie. Nie uznając jego boskości uważamy Go za Proroka, a wypowiadając Jego imię dodajemy z głębi serca "Pokój z Nim". Podobnie czynimy wspominając innych Proroków, których odnaleźć można w Biblii. Wierzymy, że Bóg przez swoich Proroków zesłał ludziom Księgi ( Abrahamowi, Mojżeszowi, Dawidowi, Jezusowi). Uważamy jednak, że nie wszystkie przetrwały do naszych czasów, a te znane jako Nowy i Stary Testament zostały przez ludzi zmienione i dobrowolnie uzupełnione. Zaistniała potrzeba przedstawienia prawd tam zawartych, po raz kolejny i ostateczny. Dokonało się to po przez Koran. Jako muzułmanie mamy nadzieję, że treść tej ulotki pobudzi czytelników do dalszych poszukiwań Boga.


BIBLIJNE PROROCTWA O PRZYJŚCIU MUHAMMADA.


Abraham jest uważany za patriarchę monoteizmu i za wspólnego ojca Żydów, Chrześcijan i Muzułmanów. Od jego drugiego syna Izaaka pochodzili wszyscy izraelscy prorocy, wśród, których są tak zaszczytne osoby jak: Jakub, Józef, Mojżesz, Dawid, Salomon i Jezus (Pokój z Nim). Przyjście tych proroków było częściowo spełnieniem obietnic Boga dotyczących błogosławieństwa.
Nauki te będą trwać do końca, bo to właśnie On był wielkim wysłannikiem Boga i jedynym wysłannikiem dla ludzi, by ich zjednoczyć na drodze prawdy ku Bogu. To On powiedział o wielu rzeczach, które miały przyjść, a które spełniły się w najdrobniejszych detalach, stanowiąc kryterium między prawdziwym a fałszywym prorokiem ( V Ks. Mojż. 18:22). On przekonał świat o grzechu, o sprawiedliwości i osądzie ( Jan 16; 8-11)



CZY ZMIANA PRZYWÓDZTWA RELIGIJNEGO BYŁA ZAPOWIEDZIANA?


Odrzucając ostateczność proroctwa izraelskiego proroka Jezusa nadszedł czas, aby spełnić obietnicę o utworzeniu z Ismaela wielkiego narodu (I Mojż. 21; 13-18). W Ew. Mat. 21; 19-21) Jezus mówił o bezowocnym drzewie figowym (biblijny symbol dziedzictwa proroków) by wyjaśnić, że trzy lata jego misji były ostatnią szansą na wydanie owoców. W dalszym wersecie tego rozdziału Jezus powiedział: "Dlatego powiadam wam, że Królestwo Boże zostanie wam zabrane a dane narodowi, który będzie wydawał owoce", Ew. wg Mat. 21; 43. Mówił to o narodzie potomków Ismaela , uważanego " za kamień odrzucony przez budujących". (Mat. 21;43) , który zwyciężł mimo wszystkich przeciwności jakie zaistniałe za jego czasów - tak jak prorokował Jezus; "I kto by upadł na ten kamień - roztrzaska się, a na kogo by on upadł - zmiażdży go". (Mat. 21;44). Czy to możliwe, że te proroctwa przedstawione tutaj pojawiły się wszystkie osobno i były jedynie zbiegiem okoliczności lub złą interpretacją? 600 lat po Jezusie przyszedł ostatni wysłannik Boga - Muhammad, który właśnie pochodził z potomstwa Abrahama poprzez Ismaela. Boskie błogosławieństwo dla obu głównych gałęzi drzewa rodziny Abrahama zostało teraz spełnione. Ale, czy są dodatkowe dowody potwierdzające, że Biblia faktycznie przepowiadała przyjście proroka Muhammeda?

 

MUHAMMAD PROROK JAK MOJŻESZ


Po Abrahamie boski obietnice o wysłaniu długo oczekiwanego proroka były powtórzone przez Mojżesza. W V Ks. Mojż. 18; 18 Mojżesz mówił o proroku, który będzie wysłany przez Boga i który będzie:
1. "Spośród braci Izraelitów" , którymi byli przecież Ismaelici, Ismael był synem Abrahama a jemu także wyraźnie obiecano, że będzie "ojcem" wielkiego narodu.
2. "Prorok taki jak Mojżesz". Trudno znaleźć dwóch tak podobnych do siebie proroków jak Mojżesz i Muhammad. Obydwom dano obszerne prawo (zakon, kodeks) dotyczące życia, obaj mieli swoich wrogów i zwyciężyli ich w cudowny sposób. Obaj byli przyjęci przez naród i uważani za proroków i prawodawców. Obaj uciekali przed spiskowcami planującymi ich śmierć.
Analogia między Mojżeszem a Muhammadem uwzględnia nie tylko wyżej wymienione podobieństwo, lecz także inne rozstrzygające (np. naturalne urodzenie, życie rodzinne oraz śmierć Mojżesza i Muhammada), które nie pasowały do Jezusa uważanego przez swoich naśladowców za Syna Bożego, a nie wyłącznie za proroka - takiego jakim był Mojżesz i Muhammad i za jakiego uważają Go Muzułmanie.


OCZEKIWANY PROROK MIAŁ PRZYJŚĆ Z ARABI


V Księga Mojżeszowa 33; 1-2 wspomina o Mojżeszu, Jezusie i Muhammadzie głosząc przyjście Boga (tzn. Objawienie Boga) z Góry Synaj , oświecenie z Seiru (najprawdopodobniej z wioski Seir koło Jerozolimy) i zjaśnienie słowa bożego z Paranu. Według I Ks. Mojż. 21; 21 pustynia Paran była miejscem, w którym osiedlił się Ismael ( tj. w Arabii a dokładniej w Mekce). Biblia w wersji Karola Jamesa trafnie opisała pielgrzymkę przez dolinę Baka (inna nazwa Mekki) w Psalmie 84; 4-6. Można znaleźć wzmiankę o dolinie Baka w Biblii Tysiąclecia). Izajasz (42;1-13) mówi o umiłowanym przez Boga wybrańcu i wysłanniku, który przyniesie prawo, na którego mają czekać wyspy i który " nie upadnie na duchu ani nie złamie dopóki nie utrwali prawa na ziemi". Werset 11 głosi, że oczekiwany będzie pochodził z potomstwa Kedara. Kim był więc Kedar? Według I Ks. Mojż. 25; 13 Kedar był drugim synem Ismaela - w prostej linii przodkiem proroka Muhammada.


EMIGRACJA MUHAMMADA Z MEKKI DO MEDYNY - ZAPOWIEDŹ BIBLII?


Habakkuk 3; 3 mówi, że Bóg (pomoc Boga) przyjdzie z Temanu (oaza na północ od Medyny wg J. Hasting's Dictionary of the Bible) i Święty przyjdzie z gór Paran. Tym świętym, który z powodu prześladowań emigrował z Paranu by być spotkanym entuzjastycznie w Medynie był nikt inny jak tylko Muhammad. Rzeczywiście, migracja proroka i jego prześladowanych przyjaciół jest wyraźnie opisana w Ks. Izajasza 21; 13-17. Ten fragment dokładnie zapowiada bitwę Badr, w której garstka źle uzbrojonych Muzułmanów cudem pokonała o wiele liczniejszych, potężniejszych mężczyzn Kedaru, usiłujących zniszczyć islam i zastraszyć własny lud, który już się nawrócił.



KORAN ZAPOWIEDZIANY W BIBLII ?


Przez 23 lata słowo Boże ( Koran było szczerze głoszone ustami Muhammada, który nie był autorem Koranu. Koran został mu przekazany przez Anioła Gabriela (przekazany nie celem zapisywania przez Muhammada, który był przecież analfabetą ale celem uczenia się słów Koranu na pamięć w takiej formie w jakiej zostały objawione). Zatem słowa te były zapisane w pamięci wiernych i zostały spisane przez tych, którzy usłyszeli je za życia Muhammada, pod jego nadzorem. Czy był to przypadek, że ten Prorok "jak Mojżesz" spośród "braci Izraelitów" był opisany jako ten , któremu Bóg włożył w usta Swoje słowa a on będzie wypowiadał je w Jego imieniu (V Mojż. 18; 18- 20)? Czy był też przypadek, że "paraklet", o którym mówił Jezus i którego przyjście Jezus zapowiadał był opisany jako ten, który nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy mówić będzie.."(Jan 16;13)? Czy przypadkiem było to. Że Izajasz łączy wysłannika pochodzącego od Kedara z nową pieśnią (objawioną w nowym języku), śpiewaną ku czci Boga (Izajasz 42; 10; 11). Jeszcze wyraźniej proroctwo jest przedstawione w Ks. Izajasza 28; 11: " zaiste przez jąkających się i mówiących w obcym języku przemówi do tego ludu". Ten werset dokładnie opisuje "jąkające" się wargi proroka Muhammada odzwierciedlając stan napięcia i koncentracji, których doświadczył podczas objawienia. W innym punkcie Ks. Izajasza wspomniano, że Koran był objawiony po kawałku przez 23 lata (Izajasz 28; 10) co znowu pokrywa się z prawdą.


TEN PROROK- "PARAKLET" - TO MUHAMMAD


Do czasów Jezusa Izraelici nadal czekali na tego obiecanego Proroka " jak Mojżesz" zapowiedzianego w V Ks. Mojz. 18; 10. Kiedy Jan Chrzciciel przyszedł, zapytali go czy jest on Eliaszem a on odpowiedział: "Nie". Wtedy na podstawie V Ks, Mojz. 18;18 zapytali go "czy jesteś tym Prorokiem i On odpowiedział; "Nie" (Jan 1; 19-21). W ewangelii wg Jana (rozdz. 14,15,16) Jezus powiedział o "parakleci" lub "pocieszycielu", który przyjdzie po nim i który będzie wysłany od Ojca jako inny "paraklet". Będzie on nauczył rzeczy nowych, których pokolenie Jezusa nie mogłoby udźwignąć na swych barkach. Kiedy opisano Parakleta jako Ducha Prawdy ( takim samym określeniem nazywano Muhammada - Al Sadek Al Amin; czyli prawdomówny, godny zaufania) zaczęto wtedy identyfikować Go (Parakleta) z Duchem Świętym (Jan 14;26). W każdy razi taki opis stoi w sprzeczności z profilem "Parakleta". Według "Słownika Biblijnego "te wiadomości nie dają całkowitego logicznego obrazu". Rzeczywista historia mówi nam, że wcześniejsi Chrześcijanie rozumieli "Parakleta" jako mężczyzna (męża) a nie ducha. To może wyjaśnić naśladowanie przez niektórych oczekiwanego "Parakleta" (oczywiście bez żadnych zgodności z kryteriami ustanowionymi przez Jezusa). To właśnie prorok Muhammad był Parakletem, Pocieszycielem, Pomocnikiem, Orędownikiem wysłanym po Jezusie. On świadczył o Jezusie ucząc rzeczy nowych, które nie mogły być objawione za czasów Jezusa. On wszystkich narodów świata przez potomstwo Abrahama (I Mojż. 12; 2-3). Takie spełnienie obietnicy bożej w pełni akceptowane jest przez Muzułmanów, dla których jednym z filarów wiary jest szacunek i wiara we wszystkich proroków.

 

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO ISMAELA I IZAAKA


Czy pierworodny syn Abrahama - Ismael i jego potomstwo są objęci przymierzem i obietnicą bożą? Kilka wersetów z Biblii może pomóc w odpowiedzi na to pytanie:
1. I Mojż. 12; 2-3 mówi o obietnicy Boga danej Abrahamowi i jego potomstwu jeszcze przed narodzinami wszystkich jego dzieci.
2. I Mojż. 17;4 powtarza obietnicę Bożą po narodzinach Ismaela i przed narodzinami Izaaka..
3. W I Mojż. Rozdz. 21 błogosławiony jest Izaak. Błogosławiony jest także Ismael, któremu obiecano , że od niego będzie pochodził wielki naród ( I Mojż. 21; 13-18)
4. Według V Mojż. 21; 15-17 stan socjalny i pochodzenie matki nie może mieć wpływu na prawo i przywileje pierworodnego syna. Nie miało więc znaczenia to, czy matka była wolną kobietą jak Sarah - matka Izaaka czy niewolnicą jak Hagar - matka Ismaela.
Jest to zgodne z moralnymi i humanitarnymi zasadami wszystkich objawionych religii.
5. Cały rodowód Ismaela jako syna Abrahama oraz rodowód jego matki Hagar jako żony Abrahama jest wyraźnie potwierdzony w I Mojż. 21 ; 13, 16, 3.
Po Jezusie, ostatnim izraelskim wysłanniku i proroku przyszedł czas, by spełnić obietnicę Boga o błogosławieństwie Ismaela i jego potomstwa. W niecałe mówił, to co usłyszał (objawienie). On przetrwał z wiernymi ( dzięki jego dobrze zachowanym naukom). Czy rozsądnie jest wyciągać wniosek, że wszystkie te proroctwa pojawiające się w Biblii i przepowiadane przez różnych proroków( w różnym czasie) były czystym zbiegiem okoliczności? Jeżeli tak - byłby istotnie jeszcze jeden dziwny zbieg okoliczności. Jedynym ze znaków proroka pochodzącego z Mekki (Paran) było nadejście z 10 tyś. Świętych (V Mojż. 33; 2). Była to liczba wiernych, którzy towarzyszyli Muhammadowi do Mekki w czasie jego zwycięskiego bezkrwawego powrotu do miejsca jego narodzin, celem zniszczenia pozostałych symboli kultu bożka Ka'bah. Bóg rzekł jak to cytuje Mojżesz: (V mojż. 18; 19) " I stanie się, że ktokolwiek nie posłuszny słowom moim, które on mówić będzie w imię moje, Ja tego dochodzić będę na nim."


Drodzy Czytelnicy:

Może światło prawdy zaświeci w naszych sercach i umysłach . Może poprowadzi ono was do pokoju i pewności w waszym życiu a także do szczęścia w przyszłym życiu wiecznym.

 

źródło: islam.org.pl