Tajemnica żelaza

Wysłaliśmy już Naszych posłańców

z jasnymi dowodami

i zesłaliśmy z nimi Księgę i wagę,

aby ludzie stali przy sprawiedliwości.

I zesłaliśmy żelazo,

w którym jest moc straszna

i korzyści dla ludzi

ażeby wiedział Bóg,

kto pomaga Jemu i Jego posłańcom

w tym, co skryte.

Zaprawdę, Bóg jest mocny, potężny!

(Sura Żelazo, werset 25)

Słowo „zesłanie” może w pierwszej chwili przywodzić na myśl, iż żelazo zostało symbolicznie zesłane, inaczej mówiąc, dane ludziom przez Allaha, jednak przy dokładnym studium wersji oryginalnej Koranu można zauważyć, iż słowo „enzelma” nie posiada takiego symbolicznego znaczenia i jest używane zawsze dla określenia stanu realnego. Arabowie posługują się nim mówiąc o padającym deszczu czy śniegu. W tym właśnie kryje się tajemnica wersetu: dzięki współczesnym odkryciom w dziedzinie astronomii wiadomo, że znajdujące się na Ziemi żelazo pochodzi od gwiazd olbrzymów.(1) Zresztą nie tylko żelazo znajdujące się na Ziemi, ale żelazo całego Układu Słonecznego pochodzi z innych systemów, ponieważ wysokość temperatury słońca nie wystarcza aby pierwiastek ten mógł powstać. Żelazo może powstać tylko na gwiazdach olbrzymach, których temperatura dochodzi do kilkuset milionów stopni Celsjusza. Gwiazdy te, nazwane Nowa i Supernowa, rozpadają się, kiedy występująca na nich ilość żelaza przekracza pewien poziom. W wyniku ich rozpadu zawierające żelazo meteory przemieszczają się po wszechświecie.(2) W astronomicznych źródłach znajdujemy takie opisy:

„Istnieją także dowody działań starszych gwiazd Supernowa: pojawiające się na dnie oceanu żelazo typu 60 powstało pięć milionów lat temu, po wybuchu Supernowej znajdującej się w odległości dziewięćdziesięciu lat świetlnych od Słońca. Żelazo typu 60 jest radioaktywnym izotopem, który po przejściu nukleosyntezy dostał się do atmosfery a następnie do warstw ziemi.”(3)

Jak widać żelazo, które powstało na odległych gwiazdach zostało na Ziemię zesłane w postaci meteorów, dokładnie tak, jak to opisuje Koran. Wiadomości te nie mogły być wynikiem obserwacji astronomicznych, bo w VII wieku takowych nie było. Jedynym wytłumaczeniem znalezienia się tej wiadomości w Koranie jest to, iż jest on słowem bożym.

Oprócz tego warto wspomnieć o ciekawej formie matematycznej sury Żelazo: Żelazo jest pięćdziesiątą siódmą surą koraniczną, sura posiada 57 ebdżedów, a słowo „żelazo” pojawia się w nim 26 razy (26 to liczba atomowa żelaza).

(1) Dr Mazhar U.Kazi, 130 Evident Miracels in the Quran, Crescent Publishing House, New York, USA, 1998, s.110-111

(2) http://www.wamy.co.uk/announcements3.html;

(3) http://www.istanbul.edu.tr/fen/astronomy/populer/cevre/cevresi.htm; 

źródło: “Cuda Koranu” Harun Yahya; Wrzesień, 2002