Unbenanntes Dokument
Królowa pszczół

I objawił twój Pan pszczołom:
„Wybierajcie sobie swoje mieszkania
w górach, w drzewach i w tym, co ludzie budują;
następnie jedzcie ze wszystkich owoców
i chodźcie pokornie drogami swego Pana!”
Z wnętrzności ich wychodzi napój różnego koloru,
w którym ludzie znajdują uzdrowienie.
Zaprawdę, w tym jest znak dla ludzi,
którzy się zastanawiają!
( Sura Pszczoły, werset 68-69)
W zamieszkałych przez pracowite pszczoły koloniach wyjątek stanowią samce, które maja do spełnienia tylko jedno zadanie. Nie muszą one sprzątać, zajmować się budowaniem plastrów ani wytwarzaniem miodu. Ich jedynym zadaniem jest zapładnianie królowej. (1) Wykonywanie przez samce jakiegokolwiek innego zadania byłoby fizycznie niemożliwe, ponieważ konieczne do pracy organy występują tylko u samic.
Pszczoły robotnice to samice, które nie posiadają jednak odpowiednio rozwiniętych jajników, przez co nie są w stanie składać jaj. Na ich barkach spoczywa cała praca związana z utrzymaniem grupy: opieka nad samcami, królową, larwami, porządkowanie ula, przygotowywanie „magazynów” na miód, produkcja miodu i wszelkie inne konieczne prace.
W języku arabskim istnieje rozróżnienie na rodzaj żeński i męski i w zacytowanym powyżej fragmencie Koranu dokładnie widać, jakie zadania mają do spełnienia samce a jakie są przeznaczone dla samic. W ten sposób w Koranie pokazano, że do samic należy wykonywanie wszelkich zadań związanych z prowadzeniem kolonii. (2)
Nie należy zapomnieć o fakcie, że opisano to ponad tysiąc czterysta lat temu, kiedy nie było możliwości przeprowadzania szczegółowych badań nad światem pszczół. Jest to kolejny dowód cudowności Koranu.
Lecznicze działanie miodu
I objawił twój Pan pszczołom:
„Wybierajcie sobie swoje mieszkania
w górach, w drzewach i w tym, co ludzie budują;
następnie jedzcie ze wszystkich owoców
i chodźcie pokornie drogami swego Pana!”
Z wnętrzności ich wychodzi napój różnego koloru,
w którym ludzie znajdują uzdrowienie.
Zaprawdę, w tym jest znak dla ludzi,
którzy się zastanawiają!
( Sura Pszczoły, werset 68-69)
Jak napisano w zacytowanym wersecie miód działa na człowieka uzdrawiająco. Potwierdza się to w przeprowadzanych przez naukowców z wysoko rozwiniętych państw badaniach. Korzyści płynące z konsumpcji miodu można streścić w kilku punktach:
- Miód jest łatwo strawny. Zawarty w nim cukier, fruktoza z łatwością może przemienić się w glukozę, z tego też powodu miód, pomimo sporej zawartości kwasów, może być zażywany przez ludzi o najdelikatniejszych nawet żołądkach. Wpływa korzystnie na działanie nerek i jelit.
- Szybko miesza się z krwią, dostarcza energii. Po połączeniu z wodą miód w ciągu siedmiu minut dostaje się do krwioobiegu. Dodatnio wpływa na działanie mózgu, jest mieszaniną cukrów prostych, glukozy i fruktozy. Stwierdzono ponadto, że po zjedzeniu miodu znika zmęczenie fizyczne.
- Pomaga w tworzeniu krwi. Miód nie tylko dostarcza energii potrzebnej do tworzenia ciałek krwi ale także pomaga krew oczyszczać i usprawnia jej przepływ. Chroni przed powstawaniem zakrzepów w żyłach.
- Ma działanie przeciwwirusowe. Przeciwdziała rozwojowi bakterii i grzybów. Dzieje się tak dzięki zawartym w miodzie cukrom o wysokim stężeniu i jego niskiej zawartości pH.
- Jest antyutleniaczem. Każdy, kto chce być zdrowy powinien przyjmować antyutleniacze, które spełniają ważną rolę w oczyszczaniu organizmu z produktów ubocznych, powstałych podczas procesów metabolicznych. Naukowcy wierzą w pozytywne działanie antyutleniaczy w walce z nowotworami i chorobami serca. W miodzie znajdują się działające antyutleniająco substancje pinocembrin, pinobaxin, chrisin i galagin. Przy czym pierwsza z nich znajduje się tylko i wyłącznie w miodzie.
- Jest magazynem witamin i minerałów. Oprócz cukrów prostych w miodzie znajdują się: magnez, potas, kalcium, siarka, żelazo i fosfor. Ponadto miód zawiera witaminy grupy B: B1, B2, B3, B5, B6, oraz witaminę C. W niewielkich ilościach występuje miedź, jod, żelazo i cynk.
- Jest naturalnym opatrunkiem.
- Nałożony na ranę ułatwia jej gojenie i zapobiega powstawaniu blizn. Dzięki niemu szybciej tworzą się komórki. Miód ma zastosowanie nawet w przypadku rozległych ran.
- Po naniesieniu miodu na skaleczone miejsce znika opuchlizna, zmniejsza się ból i szybciej dochodzi do zagojenia.
- Miód nie przykleja się do tkanek powstających na skaleczonym miejscu, dlatego opatrunek zrobiony z miodu nie boli.
- Jak już wcześniej wspomniano, miód działa antywirusowo. Po naniesieniu go na zranione miejsce tworzy warstwą ochronną. Zapobiega infekcjom. W przeciwieństwie do antybiotyków i środków antyseptycznych nie ma skutków ubocznych.
Jak widać miód ma działanie uzdrawiające, o czym przeczytaliśmy w zacytowanym wersecie. Z poniższej tabeli dowiemy się, jakie są wartości odżywcze miodu.
Wartość odżywcza
Jednej porcji 100g miodu
Woda 3.6g 17.1g
Węglowodany 17.3g 82.4g
Fruktoza 8.1g 38.5g
Glukoza 6.5g 31.0g
Maltoza 1.5g 7.2g
Sacharoza 0.3g 1.5g
Kalorie 64 304
Kalorie z tłuszczu 0 0
Tłuszcz 0 0
Tłuszcz nasycony 0 0
Cholesterol 0 0
Sod 0.6mg 2.85mg
Węglowodany 17g 81g
Cukier 16g 76g
Proteiny 0.15mg 0.7mg
Witaminy:
B1, tiamina <0.002mg <0.01mg
B2, ryboflawina <0.06mg <0.3mg
Kwas nikotynowy <0.06mg <0.3mg
Witamina B6 <0.005mg <0.02mg
Witamina C <0.1mg <0.5mg
Minerały:
Kalcium 1.0mg 4.8mg
Żelazo 0.05mg 0.25mg
Cynk 0.03mg 0.15mg
Potas 11.0mg 50.0mg
Fosfor 1.0mg 5.0mg
Magnez 0.4mg 2.0mg
Selen 0.002mg 0.01mg
Miedź 0.01mg 0.05mg
Chrom 0.005mg 0.02mg
ASH 0.04mg 0.2g
W przeprowadzonych badaniach laboratoryjnych i klinicznych wykazano, że miód ma właściwości przeciwutleniające. Poza tym naniesiony na ranę ułatwia jej gojenie i zapobiega powstawaniu blizn. Dzięki niemu szybciej tworzą się komórki. O stosowaniu miodu w leczeniu wielorakich schorzeń dowiadujemy się z prastarych inskrypcji, dziś miód odkrywany jest na nowo. Badania nad właściwościami miodu prowadzone są w Nowej Zelandii, pod przewodnictwem profesora biochemii, Petera Molana.
(1)Hayvan ansiklopedisi-Bocekler, C.B.P.C. Publishing Ltd. Phoesbus Publishing Company, Istanbul, 1979, s.97
(2)Dr Mazhar U.Kazi, 130 Evident Miracels in the Quran, Crescent Publishing House, New York, USA, 1998, s.68-69
źródło: “Cuda Koranu” Harun Yahya; Wrzesień, 2002
|