Użyźniające wiatry

W wersecie koranicznym czytamy o użyźniających właściwościach wiatru:

My posyłamy wiatry użyźniające,

my spuszczamy z nieba wodę

i dajemy ją wam do picia,

lecz nie wy jesteście jej strażnikami.

( Sura Hidżr, werset 22)

W wersecie opisano prawdę głoszącą, że pierwszym etapem powstawania deszczu jest działalność wiatru. Fakt ten nie był ludziom znany aż do początków naszego wieku. Dopiero w wyniku wielu badań meteorologicznych potwierdzono ten, opisany całe stulecia temu, fakt posiadania przez wiatr właściwości „użyźniających”.

Porywane przez wiatr ze spienionych fal morskich cząsteczki słonej wody stale przedostają się do atmosfery. Cząsteczki te, zwane aerozolem, wraz z parą wodną unoszą się nad morzami i oceanami przenoszone są, znowu przez wiatr, na wyższe warstwy atmosfery. Tam para wodna zbiera się wokół cząsteczek wody i tworzą się chmury. Jak widać rola wiatru w całym opisanym procesie jest bardzo ważna, bez jego działalności nie byłoby możliwe powstanie chmur i deszczu.

Na powyższym rysunku pokazano sposób powstawania fal morskich. Powstają one dzięki wiejącym wiatrom. Wiatr wprawia w ruch najpierw pojedyncze krople wody a potem jej coraz większe ilości. Cząsteczki wody porywane są przez wiatr i przenoszone w wysokie warstwy atmosfery, gdzie tworzą one chmury. Jak widać bez działalności wiatru nie byłoby możliwe powstanie deszczu.

W wersecie mowa jest też o roli wiatru w przenoszeniu nasion roślin. Ich rozmnażanie możliwe jest tylko dzięki działalności wiatru, który porywa nasiona roślin i przenosi je w inne miejsca. W Koranie napisano: „Spuściliśmy z nieba wodę i sprawiliśmy, iż wyrosły na niej wszelkiego rodzaju szlachetne pary”.

Prawidłowość powstania wiatru

I w zmiennym następstwie nocy i dnia,

i w tym darze, jaki Bóg zsyła z nieba

dla ożywienia ziemi, po jej śmierci,

i w zmianie kierunku wiatrów

-są znaki dla ludzi rozumnych.

(Sura Przyklękająca, werset 5)

Wiatr to prąd powietrza powstający pomiędzy miejscami o różnej temperaturze. Z powodu różnicy ciśnień w miejscach o różnych temperaturach, powietrze przepływa z miejsc o wysokim ciśnieniu atmosferycznym w kierunku niskich ciśnień. W wypadku dużych różnic temperatur wiatr jest bardzo silny, w ten sposób dochodzi do powstawania orkanów. Jednak pomiędzy równikiem i biegunami, gdzie występują ogromne różnice temperatur i ciśnień, dzięki mądrości budującego świat Allaha, nie wieją stale silne wiatry. Dzieje się tak dlatego, iż pomiędzy nimi występują różne inne warstwy, mające za zadanie spowolnienie pędu powietrza, które, w razie braku tych warstw, doprowadziłoby do zniszczenia życia na ziemi.

Użyte w wersecie sformułowanie „zmiana kierunku wiatrów” pochodzi od arabskiego „tasrifir riyah”, przy czym słowo „tasrif” oznacza: kierować, nakierowywać, przekręcać. Słowa te zostały specjalnie wybrane, aby pokazać, że nie chodzi o przypadkową zmianą kierunku ale o celowe działanie Allaha.

źródło: “Cuda Koranu” Harun Yahya; Wrzesień, 2002