| Verse | Meaning |
| 1 | To jest obwieszczenie dla ludzi, aby byli przez nie ostrzeżeni i aby wiedzieli, iż On jest Bogiem Jedynym; i aby się opamiętali ludzie obdarzeni rozumem! |
| 2 | Alif. Lam. Ra. To są znaki Księgi i Koranu jasnego! |
| 3 | Być może, ci, którzy nie uwierzyli, chcieliby być muzułmanami?! |
| 4 | Pozostaw ich niech oni jedzą i cieszą się używaniem i niech zwodzi ich nadzieja! Oni niebawem się dowiedzą! |
| 5 | I nie zniszczyliśmy żadnego miasta, którego los nie byłby przesądzony wiadomym pismem. |
| 6 | Żaden naród nie wyprzedzi swego terminu ani też go nie opóźni. |
| 7 | Oni powiedzieli: "O ty, któremu zostało dane napomnienie! zaprawdę, jesteś opętany! |
| 8 | Dlaczego nie przyjdziesz do nas z aniołami, jeśli jesteś z liczby prawdomównych?" |
| 9 | My nie posyłamy aniołów inaczej, jak tylko z prawdą, i niewierni wówczas nie otrzymają zwłoki. |
| 10 | Zaprawdę, My posłaliśmy napomnienie i My jesteśmy jego stróżami! |
| 11 | I wysłaliśmy już posłańców przed tobą pomiędzy społeczności dawnych ludów. |
| 12 | Ale każdy posłaniec, który do nich przyszedł, był wyśmiewany. |
| 13 | W ten sposób My sprawiamy, iż to przenika w serca grzeszników. |
| 14 | Oni nie wierzą w niego, a już przeminęła tradycja przodków. |
| 15 | Jeślibyśmy nawet otwarli im bramę nieba i oni by tam wstępowali, |
| 16 | To i tak powiedzieliby: "Nasze spojrzenia zostały zamroczone albo też jesteśmy ludźmi zaczarowanymi." |
| 17 | Umieściliśmy na niebie konstelacje i ozdobiliśmy je dla patrzących. |
| 18 | Ochroniliśmy je też przed szatanem przeklętym. |
| 19 | A jeśli kto podsłuchuje ukradkiem, to postępuje za nim płomień jaśniejący. |
| 20 | A ziemię rozpostarliśmy i rzuciliśmy na nią solidnie stojące; i sprawiliśmy, iż wyrosła na niej wszelka rzecz wyważona. |
| 21 | I przygotowaliśmy na niej wszelkie środki do życia, dla was i dla tych, których wy nie zaopatrujecie. |
| 22 | I nie ma żadnej rzeczy, której nie posiadalibyśmy pełne skarby; My zsyłamy ją tylko według wiadomej miary. |
| 23 | My posyłamy wiatry użyźniające, My spuszczamy z nieba wodę i dajemy ją wam do picia, lecz nie wy jesteście jej strażnikami. |
| 24 | Zaprawdę, My dajemy życie i My sprowadzamy śmierć; My jesteśmy dziedzicami wszystkiego! |
| 25 | My znamy dobrze tych spośród was, którzy się wysuwają naprzód, i znamy także tych, którzy pozostają w tyle. |
| 26 | Zaprawdę, twój Pan ich zbierze! Zaprawdę, On jest mądry, wszechwiedzący! |
| 27 | My stworzyliśmy człowieka z suchej gliny, z ukształtowanego mułu. |
| 28 | A dżiny stworzyliśmy wcześniej z ognia palącego. |
| 29 | I oto powiedział twój Pan do aniołów: "Ja stwarzam człowieka z suchej gliny, z uformowanego mułu. |
| 30 | A kiedy go ukształtuję harmonijnie i tchnę w niego z Mojego ducha, to padnijcie przed nim, wybijając pokłony!" |
| 31 | I pokłonili się aniołowie wszyscy razem, |
| 32 | Z wyjątkiem Iblisa; on odmówił przyłączenia się do tych, którzy wybijają pokłony. |
| 33 | Powiedział Pan: "O Iblisie! Cóż z tobą, iż nie jesteś z tymi, którzy wybijają pokłony?" |
| 34 | On powiedział: "Ja nie będę wybijał pokłonów przed człowiekiem, którego stworzyłeś z suchej gliny, z uformowanego mułu." |
| 35 | Powiedział: "Wychodź więc stąd! Jesteś przeklęty! |
| 36 | I, zaprawdę, przekleństwo nad tobą aż do Dnia Sądu!" |
| 37 | On powiedział: "Panie mój! Udziel mi zwłoki do Dnia, kiedy ludzie będą wskrzeszeni!" |
| 38 | Powiedział: "Bądź więc wśród tych, którym dano oczekiwać |
| 39 | Aż do Dnia czasu oznaczonego." |
| 40 | On powiedział: "Panie mój! za to, iż sprowadziłeś mnie z drogi, ja będę im upiększał to, co jest na ziemi, i z pewnością wszystkich sprowadzę z drogi, |
| 41 | Z wyjątkiem tych spośród Twoich sług, którzy są szczerze oddani." |
| 42 | Powiedział Pan: "To jest dla Mnie droga prosta! |
| 43 | Oto Moi słudzy! Ty nie masz nad nimi żadnej władzy, oprócz tych spośród błądzących, którzy pójdą za tobą!" |
| 44 | Zaprawdę, Gehenna to miejsce spotkania ich wszystkich! |
| 45 | Posiada ona siedem bram; do każdej bramy jest przydzielona jakaś ich część. |
| 46 | Zaprawdę; bogobojni znajdą się wśród ogrodów i źródeł: |
| 47 | "Wejdźcie tutaj w pokoju - bezpieczni!" |
| 48 | I zabraliśmy wszelką nienawiść tkwiącą w ich piersiach. Jak bracia, będą spoczywać na łożach zwróceni ku sobie twarzą w twarz. |
| 49 | Nie dotknie ich tam żadne zmęczenie i nie będą stamtąd wypędzeni. |
| 50 | Obwieść Moim sługom, iż Ja jestem Przebaczający, Litościwy! |
| 51 | Zaprawdę, Moja kara jest karą bolesną! |
| 52 | I obwieść im o gościach Abrahama! |
| 53 | Oto oni weszli do niego i powiedzieli: "Pokój!" On powiedział: "Doprawdy, my się was obawiamy!" |
| 54 | Oni powiedzieli: "Nie obawiaj się! Przynosimy ci radosną wieść o mądrym chłopcu!" |
| 55 | On powiedział: "Czy doprawdy obwieszczacie mi tę radosną wieść, kiedy osiągnąłem już podeszły wiek? W imię czego więc przynosicie mi tę radosną wieść?" |
| 56 | Powiedzieli: "Obwieszczamy ci radosną wieść w całej prawdzie. Nie bądź więc z liczby tych, którzy rozpaczają!" |
| 57 | Powiedział: "A kto wątpi w miłosierdzie swego Pana oprócz tych, którzy zabłądzili?" |
| 58 | Powiedział: "A jaka jest wasza sprawa, o posłańcy?" |
| 59 | Oni powiedzieli: "Oto zostaliśmy wysłani do ludu grzeszników, |
| 60 | Ale nie do rodziny Lota: my wyratujemy ją całą, |
| 61 | Oprócz jego żony. Zdecydowaliśmy bowiem, iż ona będzie pośród tych, którzy pozostali w tyle." |
| 62 | A kiedy przyszli do rodziny Lota, |
| 63 | On powiedział: "Zaprawdę, jesteście ludźmi nieznanymi!" |
| 64 | Oni powiedzieli: "Wcale nie! My przyszliśmy do ciebie z tym, w co oni powątpiewali. |
| 65 | Przyszliśmy do ciebie z prawdą i jesteśmy prawdomówni! |
| 66 | Wyruszaj więc nocą w drogę z twoją rodziną; idź za nimi i niech nikt się nie ogląda; idźcie tam, gdzie wam nakazano!" |
| 67 | I wydaliśmy taki rozkaz, aby ci, którzy rankiem znajdą się w tyle, zostali odcięci. |
| 68 | Ludzie z miasta przybyli uradowani. |
| 69 | On powiedział: "To są moi goście. Nie zniesławiajcie mnie! |
| 70 | Bójcie się Boga! Nie okrywajcie mnie wstydem!" |
| 71 | Oni powiedzieli: "Czyż my nie zabroniliśmy ci obcowania ze światem?" |
| 72 | On powiedział: "Oto moje córki, jeśli już macie coś czynić!" |
| 73 | Na twoje życie. Oni, zaprawdę, w swoim odurzeniu wędrują na ślepo! |
| 74 | I pochwycił ich krzyk o wschodzie słońca. |
| 75 | I wywróciliśmy miasto od dołu do góry, i spuściliśmy na nich deszcz kamieni z palonej gliny. |
| 76 | Zaprawdę, w tym są znaki dla tych, którzy umieją je czytać! |
| 77 | Zaprawdę, ono jest na drodze jeszcze istniejącej! |
| 78 | Zaprawdę, w tym jest znak dla wierzących! |
| 79 | I mieszkańcy Gąszczu byli z pewnością niesprawiedliwi! |
| 80 | Przeto zemściliśmy się na nich. zaprawdę, obydwa miasta stały się jasnym wzorem! |
| 81 | I oto mieszkańcy Al-Hidżr uznali wysłanników za kłamców. |
| 82 | My przynieśliśmy im Nasze znaki, lecz oni się odwrócili. |
| 83 | I drążyli mieszkania w górach, bezpieczni. |
| 84 | I pochwycił ich krzyk o rannej porze. |
| 85 | I na nic im się przydało to, co oni zyskali. |
| 86 | Przecież stworzyliśmy niebiosa i ziemię, i to, co się między nimi znajduje, w całej prawdzie. Godzina nadejdzie z pewnością! Przebacz im więc przebaczeniem pięknym! |
| 87 | Zaprawdę, twój Pan jest Stwórcą, Wszechwiedzącym! |
| 88 | Daliśmy tobie siedem powtarzanych i Koran wspaniały. |
| 89 | Nie wytężaj więc oczu ku temu, co daliśmy w używanie pewnym grupom spośród nich. I nie użalaj się nad nimi. Pochyl twoje skrzydło nad wiernymi |
| 90 | Powiedz: "Zaprawdę, ja jestem jawnie ostrzegającym |
| 91 | Podobnie zesłaliśmy na tych, |
| 92 | Którzy dzielili Koran na części. |
| 93 | Na twojego Pana! My ich wszystkich zapytamy |
| 94 | O to, co oni czynili |
| 95 | Wyznawaj otwarcie to, co tobie zostało nakazane, i odwróć się od bałwochwalców! |
| 96 | My tobie wystarczymy bez szyderców, umieszczających obok Boga jakiegoś innego boga. |
| 97 | Ale niebawem oni się dowiedzą |
| 98 | My wiemy, iż twoja pierś się ściska na to, co oni mówią. |
| 99 | Głoś chwałę twego Pana Bądź wśród tych, którzy wybijają pokłony! |