| Verse | Meaning |
| 1 | Powiedz: "Każdy oczekuje, oczekujcie więc i wy! Dowiecie się niebawem, kto jest posiadaczem drogi równej i kto idzie drogą prostą!" |
| 2 | Zbliża się do ludzi rozrachunek, lecz oni beztrosko się odwracają. |
| 3 | Nie przychodzi do nich żadne nowe napomnienie od ich Pana, żeby mu się nie przysłuchiwali, zabawiając się |
| 4 | Z lekkim sercem. Ci, którzy byli niesprawiedliwi, potajemnie rozprawiają: "Czy on nie jest tylko człowiekiem, podobnie jak wy? Czyż będziecie się oddawać czarom skoro jasno widzicie?" |
| 5 | Powiedz: "Mój Pan zna słowa w niebie i na ziemi. On jest Słyszący, Wszechwiedzący!" |
| 6 | Oni powiedzieli przeciwnie: "To mieszanina marzeń sennych! On to wymyślił! On jest poetą! Niechże on przyjdzie do nas z jakimś znakiem, tak jak byli wysyłani dawni posłańcy!" |
| 7 | Nie uwierzyło przed nimi żadne miasto, które zniszczyliśmy. Czyż oni uwierzą? |
| 8 | I wysyłaliśmy przed tobą tylko ludzi, którym zostało dane objawienie. Zapytajcie więc ludzi posiadających napomnienie, jeśli wy sami nie wiecie! |
| 9 | My nie daliśmy im takiego ciała, żeby mogli się obejść bez pożywienia czy też byli nieśmiertelni. |
| 10 | Potem dotrzymaliśmy im obietnicy i uratowaliśmy ich oraz tych, których chcieliśmy, a wytraciliśmy ludzi występnych. |
| 11 | Zesłaliśmy wam Księgę, w której jest napomnienie dla was. Czyż wy nie rozumiecie? |
| 12 | Ileż miast niesprawiedliwych obróciliśmy w gruzy i stworzyliśmy po nich inne ludy! |
| 13 | A kiedy oni poczuli Naszą srogość, pośpiesznie uciekli stamtąd. |
| 14 | "Nie uciekajcie i powróćcie do tego dobrobytu, z którego korzystaliście, i do waszych mieszkań! Być może, będziecie zapytani." |
| 15 | Powiedzieli: "O biada nam! Byliśmy niesprawiedliwi." |
| 16 | I nie ustało to ich wołanie, aż uczyniliśmy ich żniwem - bezwładnymi. |
| 17 | I nie stworzyliśmy nieba i ziemi, i tego, co jest między nimi, dla zabawy. |
| 18 | A jeślibyśmy chcieli się zabawić, to znaleźlibyśmy rozrywkę u Nas, gdybyśmy w ogóle mieli działać. |
| 19 | Przeciwnie! My razimy prawdą fałsz; ona rozbija mu głowę i fałsz znika. Biada wam z powodu tego, co opisujecie! |
| 20 | Do Niego należą ci, którzy są w niebiosach i na ziemi. A ci, którzy są przy Nim, nie wbijają się w pychę; tak by Jemu czci nie oddawać; i nie ustają. |
| 21 | Oni głoszą chwałę nocą i dniem i nie doznają zmęczenia. |
| 22 | Czyż oni wzięli sobie bogów z ziemi, którzy mogliby wskrzeszać? |
| 23 | A gdyby na niebie i ziemi byli bogowie, poza Bogiem, to one uległyby zniszczeniu. Chwała Bogu, Panu Tronu! On jest ponad to, co Jemu przypisują! |
| 24 | On nie będzie zapytywany o to, co czyni, a oni będą zapytywani. |
| 25 | Czy oni wzięli sobie innych bogów, poza Nim? Powiedz: "Dostarczcie wasze dowody! To jest napomnienie dla tych, którzy są ze mną, i napomnienie dla tych, którzy byli przede mną." Ale większość z nich nie zna prawdy i oni się odsuwają. |
| 26 | My nie wysłaliśmy przed tobą żadnego posłańca, któremu nie dalibyśmy objawienia: "Nie ma boga, jak tylko Ja! Przeto czcijcie Mnie!" |
| 27 | Oni powiedzieli: "Miłosierny wziął Sobie syna." Niech On będzie wysławiony! Ależ przeciwnie! To są tylko słudzy otoczeni szacunkiem! |
| 28 | Oni nie wyprzedzają Go w słowie; oni działają na Jego rozkaz. |
| 29 | On wie to, co jest przed nimi, i to, co jest za nimi; oni będą się wstawiać tylko za tymi, których On sobie upodobał; oni są przeniknięci obawą przed Nim. |
| 30 | A ktokolwiek z nich powie: "Ja jestem bogiem, poza Nim!" - to temu My zapłacimy Gehenną. W ten sposób My płacimy niesprawiedliwym! |
| 31 | Czyż ci, którzy nie uwierzyli, nie widzieli, iż niebiosa i ziemia stanowiły jedną zwartą masę i My rozdzieliliśmy je, i stworzyliśmy z wody każdą żyjącą rzecz? Czyż oni nie uwierzą? |
| 32 | I umieściliśmy na ziemi solidnie stojące, aby się ona nie kołysała z ludźmi. |
| 33 | I uczyniliśmy na niej wąwozy jako drogi. Być może, oni pójdą drogą prostą! I uczyniliśmy niebo sklepieniem chroniącym~ lecz oni się odwracają od Naszych znaków. |
| 34 | On jest Tym, który stworzył: noc i dzień, słońce i księżyce: - Wszystko żegluje po orbicie. |
| 35 | My nie daliśmy nieśmiertelności żadnemu człowiekowi przed tobą. Czyżbyś ty miał umrzeć, a oni mieliby być nieśmiertelni? |
| 36 | Każda dusza zakosztuje śmierci. My doświadczamy was złem i dobrem, dla wypróbowania, i wy do Nas będziecie sprowadzeni. |
| 37 | Kiedy widzą cię ci, którzy nie wierzą, biorą cię jedynie za przedmiot szyderstwa: "Czy to ten, który tak lekceważąco wspomina waszych bogów?" Oni nie wierzą w napomnienie Miłosiernego. |
| 38 | Człowiek został stworzony z pośpiechu! Ja pokażę wam niebawem Moje znaki; nie żądajcie więc ode Mnie pośpiechu! |
| 39 | Oni mówią: "Kiedyż się spełni ta obietnica, jeśli jesteście prawdomówni?!" |
| 40 | O, gdyby ci, którzy nie uwierzyli, znali tę chwilę, kiedy nie będą mogli odwrócić ognia ani od swoich twarzy, ani od swoich pleców - i nie będą wspomożeni! |
| 41 | Tak! Przyjdzie ona do nich niespodzianie i wprawi ich w zdumienie; i nie będą w stanie jej odwrócić ani nie będzie im dana żadna zwłoka! |
| 42 | Wyśmiewano już posłańców przed tobą, lecz szyderców objęło to, z czego się wyśmiewali. |
| 43 | Powiedz: "Kto uchroni was w ciągu nocy i dnia przed Miłosiernym?" Lecz oni, przeciwnie; odwracają się od napomnienia swego Pana. |
| 44 | Czy oni mają bogów, którzy ich obronią przed Nami? Oni nie potrafią pomóc sobie samym, ani też nie mogą mieć przeciwko nam sprzymierzeńca. |
| 45 | Pozwoliliśmy używać dóbr tego świata - im i ich ojcom - jak długo potrwa ich życie. Czy oni nie widzą, że My przychodzimy na ziemię, zmniejszając ją po krańcach? Mogą oni zatem być zwycięzcami? |
| 46 | Powiedz: "Ja was tylko ostrzegam przez objawienie. Lecz nie słyszą wezwania głusi, kiedy są ostrzegani." |
| 47 | A jeśli dosięgnie ich tchnienie kary twojego Pana, to z pewnością oni powiedzą: "Biada nam! Byliśmy niesprawiedliwi!" |
| 48 | My postawimy wagi sprawiedliwości w Dniu Zmartwychwstania. Żadna dusza nie dozna w niczym krzywdy, nawet na ciężar jednego tylko ziarnka gorczycy; My je przyniesiemy. My wystarczymy jako rozliczający! |
| 49 | Daliśmy już Mojżeszowi i Aaronowi rozróżnienie i światłość, i napomnienie dla ludzi bogobojnych; |
| 50 | Dla tych, którzy się boją swego Pana w skrytości, którzy są niespokojni z powodu Godziny. |
| 51 | To jest błogosławione napomnienie, które zesłaliśmy. Czyż wy je odrzucicie? |
| 52 | I daliśmy Abrahamowi jego prawość, i My znaliśmy jego. |
| 53 | Oto powiedział on swemu ojcu i swemu ludowi: "Cóż to są te posągi, którym się kłaniacie?" |
| 54 | Powiedzieli: "Zastaliśmy naszych ojców składających im cześć." |
| 55 | On powiedział: "Wy i wasi ojcowie byliście z pewnością w jawnym zabłądzeniu!" |
| 56 | Oni powiedzieli; "Czy ty przyszedłeś do nas z prawdą, czy też jesteś z liczby tych, którzy się zabawiają?" |
| 57 | Powiedział: "Tak! Wasz Pan jest Panem niebios i ziemi; On jest Tym, który je stworzył, a ja jestem z liczby tych, którzy są tego świadkami. |
| 58 | I przysięgam na Boga, iż przygotuję podstęp przeciw waszym bożkom, jak tylko odwrócicie się plecami." |
| 59 | I rozbił ich w kawałki, z wyjątkiem głównego z nich - być może, oni do niego powrócą. |
| 60 | Oni powiedzieli: "Kto postąpił tak z naszymi bogami? Zaprawdę, on jest z liczby niesprawiedliwych!" |
| 61 | Oni powiedzieli: "Słyszeliśmy młodzieńca, zwanego Abrahamem, który wspominał o nich." |
| 62 | Oni powiedzieli: "Przyprowadźcie go tu przed oczy ludzi, być może, oni zaświadczą!" |
| 63 | Oni powiedzieli: "Czy to ty, Abrahamie, postąpiłeś tak z naszymi bogami?" |
| 64 | On powiedział: "Ależ przeciwnie! To uczynił ten główny z nich. Zapytajcie ich więc, jeśli oni mogą mówić!" |
| 65 | Oni zwrócili się do samych siebie i powiedzieli: "Wy jesteście niesprawiedliwi." |
| 66 | Potem, zmieszani, zwiesili głowy: "Ty przecież wiesz, iż oni nie mówią." |
| 67 | On powiedział: "Czy wy więc czcicie, poza Bogiem, to, co nie jest wam ani w niczym pożyteczne, ani w niczym szkodliwe? |
| 68 | Wstyd dla was i dla tego, co wy czcicie poza Bogiem! Czy wy się nie zastanowicie?" |
| 69 | Oni powiedzieli: "Spalcie go! Pomóżcie waszym bogom, jeśli chcecie działać!" |
| 70 | Powiedzieliśmy: "O ogniu! Bądź chłodem i pokojem dla Abrahama!" |
| 71 | Oni chcieli przygotować jakiś podstęp, lecz My uczyniliśmy ich najbardziej stratnymi. |
| 72 | Uratowaliśmy jego i Lota, wprowadzając ich do ziemi, którą pobłogosławiliśmy dla światów. |
| 73 | I daliśmy jemu Izaaka i Jakuba jako podarunek, i wszystkich uczyniliśmy sprawiedliwymi. |
| 74 | I ustanowiliśmy ich przywódcami prowadzącymi drogą prostą, według Naszego rozkazu. I objawiliśmy im sposób czynienia dobrych dzieł i odprawiania modlitwy, i dawania jałmużny. Oni byli Naszymi czcicielami. |
| 75 | A Lotowi daliśmy mądrość i wiedzę i uratowaliśmy go z miasta, które popełniało szpetne czyny; byli oni bowiem ludźmi zła, szerzącymi zgorszenie. |
| 76 | I wprowadzaliśmy go do Naszego miłosierdzia. Zaprawdę, on był z liczby sprawiedliwych! |
| 77 | I Noego... Kiedy wzywał Nas dawniej, wysłuchaliśmy go. I wyratowaliśmy jego i jego rodzinę od strasznego nieszczęścia. |
| 78 | Obroniliśmy go przed ludźmi, którzy za kłamstwo uznali Nasze znaki. Zaprawdę, oni byli ludźmi zła, przeto potopiliśmy ich wszystkich razem. |
| 79 | I Dawida, i Salomona... Kiedy oni obydwaj sądzili w sprawie pola uprawnego, które zniszczyła trzoda należąca do obcych ludzi, My byliśmy świadkami ich sądu. |
| 80 | I daliśmy to wszystko do zrozumienia Salomonowi, i obydwom daliśmy mądrość i wiedzę. I podporządkowaliśmy góry, by wraz z Dawidem głosiły chwałę, i ptaki - tak uczyniliśmy! |
| 81 | Nauczyliśmy go sporządzania dla was kolczugi, by ochraniała was przed waszą wzajemną gwałtownością. A czy wy jesteście wdzięczni? |
| 82 | A Salomonowi - wiatr gwałtownie wiejący, który płynie na Jego rozkaz ku ziemi, której pobłogosławiliśmy. My wiedzieliśmy o każdej rzeczy. |
| 83 | A spośród szatanów - tych, którzy się zanurzali w morzu dla niego, i oprócz tego pełnili jeszcze inne czynności, a My czuwaliśmy nad nimi. |
| 84 | I Hioba... kiedy wzywał on swojego Pana: "Oto dotknęło mnie utrapienie, a Ty jesteś Najmiłosierniejszy z miłosiernych!" |
| 85 | I wysłuchaliśmy go, i odsunęliśmy od niego utrapienie, które go dręczyło; i daliśmy mu jego rodzinę dwakroć liczniejszą; przez Nasze miłosierdzie i jako napomnienie dla czcicieli. |
| 86 | I Isma`ila, Idrisa i Zu´I-Kifla... - wszyscy oni byli z liczby cierpliwych. |
| 87 | I wprowadziliśmy ich do Naszego miłosierdzia: oni przecież byli z liczby sprawiedliwych. |
| 88 | I Jonasza... kiedy poszedł zagniewany, myśląc, że My nie mamy żadnej władzy nad nim. I zawołał w ciemnościach: "Nie ma boga, jak tylko Ty! Tobie niech będzie chwała! Zaprawdę, byłem wśród niesprawiedliwych!" |
| 89 | I wysłuchaliśmy go, i wyratowaliśmy go od utrapienia. W ten sposób ratujemy wiernych! |
| 90 | I Zachariasza... kiedy wołał do swego Pana: "Panie mój! Nie pozostawiaj mnie samego! Ty jesteś najlepszy z dziedziców." |
| 91 | I wysłuchaliśmy go. Daliśmy mu Jana, gdyż uczyniliśmy zdolną do rodzenia jego żonę. Zaprawdę, oni byli gorliwi w czynieniu dobra; wzywali Nas z tęsknotą i z obawą; i byli pokorni przed Nami. |
| 92 | I tę, która zachowała swoją czystość.. My tchnęliśmy w nią nieco z Naszego Ducha. I uczyniliśmy ją i jej Syna znakiem dla światów! |
| 93 | Zaprawdę, ten wasz naród - to naród jedyny! I Ja jestem waszym Panem, przeto czcijcie Mnie! |
| 94 | Lecz oni rozdzielili się między sobą, choć wszyscy do Nas powrócą. |
| 95 | A jeśli kto czyni dobre dzieła i jest wierzącym, jego gorliwość nie będzie odrzucona i My, z pewnością, mu to zapiszemy! |
| 96 | Zakazano mieszkańcom .wszelkiego miasta, jakie zniszczyliśmy, - powrócić, |
| 97 | Dopóki Gog i Magog nie zostaną wypuszczeni; wtedy oni będą śpieszyć z każdego wzgórza. |
| 98 | I przybliżyła się obietnica prawdziwa; oto zastygły z przerażenia spojrzenia tych, którzy nie uwierzyli: Biada nam! My nie dbaliśmy o to. Przeciwnie, byliśmy niesprawiedliwi!" |
| 99 | Zaprawdę, wy i to, co czcicie poza Bogiem, będziecie drewnem dla Gehenny! Wy tam przybędziecie! |
| 100 | Gdyby oni byli naprawdę bogami, to by tutaj nie przybyli. Oni wszyscy pozostaną tam na wieki! |
| 101 | Tam będą oni wydawać jęki, ale nie będą niczego słyszeć. |
| 102 | Zaprawdę, ci, którzy już wcześniej otrzymali od Nas najpiękniejszą nagrodę - będą od niej oddaleni! |
| 103 | Nie usłyszą nawet jej syczącego odgłosu; będą się znajdować wśród tego, czego pragnęły ich dusze - nieśmiertelni! |
| 104 | Nie zasmuci ich ogromne przerażenie i spotkają ich aniołowie: "To wasz Dzień, który wam został obiecany!" |
| 105 | Tego Dnia My zwiniemy niebo, tak jak się zwija zwoje ksiąg. I tak jak zaczęliśmy pierwsze stworzenie, My je powtórzymy - według Naszej obietnicy. Zaprawdę, My tego dokonujemy! |
| 106 | I pisaliśmy już w Psalmach, po napomnieniu: "Moi słudzy sprawiedliwi odziedziczą ziemię." |
| 107 | Zaprawdę, w tym jest obwieszczenie dla ludzi, którzy są czcicielami! |
| 108 | My posłaliśmy ciebie tylko jako miłosierdzie dla światów! |
| 109 | Powiedz: "Zostało mi tylko objawione, iż wasz Bóg jest Bogiem Jedynym. Czy jesteście więc całkowicie poddani?" |
| 110 | A jeśli oni się odwrócą, to powiedz: "Głosiłem wszystkim jednakowo. Nie wiem, czy jest blisko, czy daleko to, co wam zostało obiecane." |
| 111 | On wie, co jest jawnie powiedziane, i On wie, co wy ukrywacie. |
| 112 | Ja nie wiem; być może, to jest dla was próba i używanie do pewnego czasu. |