Verse |
Meaning |
1 |
Powiedz: "Mój Pan nie będzie troszczył się o was bez waszej modlitwy. Wy jednak zadawaliście kłam i skutek będzie nieunikniony." |
2 |
Ta. Sin . Mim. |
3 |
To są znaki Księgi jasnej! |
4 |
Być może, zadręczasz się dlatego, że oni nie wierzą. |
5 |
Jeśli zechcemy, to sprowadzimy na nich znak z nieba i upokorzą się przed nimi ich karki. |
6 |
A nie przychodzi do nich żadne nowe napomnienie od Miłosiernego, żeby się od niego nie odwrócili |
7 |
I nie uznali go za kłamstwo. Otóż niebawem przyjdą do nich wieści o tym, z czego oni się wyśmiewali. |
8 |
Czyż oni nie patrzą na ziemię? Ileż wszelkiego rodzaju par szlachetnych wyrosło na niej za Naszą przyczyną! |
9 |
Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość z nich nie wierzy! |
10 |
I zaprawdę, twój Pan jest Potężny, Litościwy! |
11 |
Oto twój Pan wezwał Mojżesza: "Idź do ludu niesprawiedliwego, |
12 |
Ludu Faraona! Czyż oni nie będą bogobojni?" |
13 |
Powiedział: "Panie mój ! Boję się, żeby mnie nie uznali za kłamcę; |
14 |
ściśnie się moja pierś i mój język się nie rozwiąże. Poślij więc po Aarona! |
15 |
Oni mają pewne przewinienie do zarzucenia mi i obawiam się, że mnie zabiją." |
16 |
Rzekł: "Wcale nie! Idźcie obydwaj z Naszymi znakami. My będziemy razem z wami, będziemy się przysłuchiwać. |
17 |
Idźcie obydwaj do Faraona i powiedzcie: Jesteśmy posłańcami od Pana światów. |
18 |
Odeślij z nami synów Izraela" |
19 |
Powiedział Faraon: "Czy nie wychowaliśmy ciebie wśród nas, kiedy byłeś dzieckiem? Czy nie przebywałeś wśród nas przez wiele lat twego życia? |
20 |
Potem popełniłeś czyn, który popełniłeś; i jesteś wśród niewdzięczników!" |
21 |
Powiedział: "Popełniłem ten czyn będąc wśród ludzi, którzy błądzą. |
22 |
I uciekłem od was, ponieważ się was obawiałem; a Pan mój dał mi mądrość i uczynił mnie jednym z posłańców. |
23 |
Czyż to dobrodziejstwo, z powodu którego czynisz mi wyrzuty, było dane po to, aby uczynić niewolnikami synów Izraela?" |
24 |
Powiedział Faraon: "A kto to jest Pan światów?" |
25 |
Powiedział: "Pan niebios i ziemi, i tego, co jest między nimi - jeśli jesteście pewni wiary!" |
26 |
Powiedział tym; którzy byli wokół niego: "Czyż wy nie słyszycie?" |
27 |
Powiedział Mojżesz: "Pan wasz i waszych pierwszych ojców!" |
28 |
Powiedział: "Zaprawdę, ten wasz posłaniec, który został wam przysłany, jest chyba opętany!" |
29 |
Powiedział: "To jest Pan Wschodu i Zachodu, i tego, co jest między nimi - gdybyście tylko chcieli zrozumieć!" |
30 |
Powiedział Faraon: "Jeśli weźmiesz sobie jakiegoś boga, poza mną, to ja ciebie każę wrzucić do więzienia!" |
31 |
Powiedział: "A jeśli ja przyjdę do ciebie z czymś oczywistym?" |
32 |
Powiedział: "Przychodź więc z tym, jeśli jesteś prawdomówny!" |
33 |
Wtedy on rzucił laskę swoją i oto stała się ona prawdziwym wężem. |
34 |
I wyciągnął swoją rękę, i oto ona stała się biała dla- patrzących. |
35 |
Powiedział do starszyzny,;, która go otaczała: "Zaprawdę, to jest czarownik uczony! |
36 |
On chce przepędzić was z waszej ziemi przez swoje czary. Cóż więc doradzicie?" |
37 |
Powiedzieli: "Daj mu nieco czasu, jemu i jego bratu, i wyślij do miast ludzi, |
38 |
Którzy zbiorą i przyprowadzą wszystkich mądrych czarowników." |
39 |
I zostali zebrani czarownicy w ustalonym czasie określonego dnia. |
40 |
I powiedziano ludziom: "Czy zechcecie się zebrać? |
41 |
Być może, pójdziemy za czarownikami, jeśli oni zwyciężą?" |
42 |
A kiedy przyszli czarownicy, powiedzieli Faraonowi: "Czy otrzymamy jakąś nagrodę, jeśli będziemy zwycięzcami?" |
43 |
On Powiedział: "Tak, z pewnością! I będziecie dopuszczeni do nas blisko!" |
44 |
Powiedział do nich Mojżesz: "Rzućcie, co macie rzucić!" |
45 |
Wtedy oni rzucili swoje sznury i laski i powiedzieli: "Na potęgę Faraona, my będziemy zwycięzcami!" |
46 |
Wówczas Mojżesz rzucił swoją laskę i połknęła ona to, co oni wymyślili fałszywie. |
47 |
Wtedy czarownicy rzucili się na ziemię, wybijając pokłony. |
48 |
Oni powiedzieli: "Uwierzyliśmy w Pana światów! |
49 |
Pana Mojżesza i Aarona!" |
50 |
Powiedział Faraon: "Uwierzyliście jemu, zanim dałem wam pozwolenie. On jest pewnie waszym mistrzem, który was nauczył czarów! Lecz wy niebawem się dowiecie. Oberznę wam ręce i nogi naprzemianlegle i każę was wszystkich ukrzyżować!" |
51 |
Oni powiedzieli: "Żadna szkoda! My się zwrócimy do naszego Pana! |
52 |
Pragniemy, by nasz Pan przebaczył nam nasze grzechy, ponieważ jesteśmy pierwsi z wierzących." |
53 |
I objawiliśmy Mojżeszowi: "Wyruszaj nocą z Moimi sługami! Wy na pewno będziecie ścigani!" |
54 |
Wtedy Faraon rozesłał po miastach ludzi zwołujących: |
55 |
"Zaprawdę, oni stanowią tylko nieliczną grupę; |
56 |
Srodze nas rozgniewali, |
57 |
Lecz nas jest wielu i mamy się na baczności." |
58 |
I wtedy pozbawiliśmy ich ogrodów i źródeł, |
59 |
Skarbów i szlachetnego miejsca pobytu. |
60 |
Tak się stało. I daliśmy to wszystko w dziedzictwo synom Izraela. |
61 |
Wtedy Egipcjanie urządzili za nimi pościg o wschodzie słońca. |
62 |
A kiedy ujrzały się nawzajem obie gromady ludzi, towarzysze Mojżesza powiedzieli: "Oni nas niewątpliwie dosięgną!" |
63 |
Powiedział: "Wcale nie! Zaprawdę, ze mną jest mój Pan! On mnie poprowadzi drogą prostą!" |
64 |
I objawiliśmy Mojżeszowi: "Uderz twoją laską morze!" I ono się rozdzieliło, a każda jego część była jak wielka góra. |
65 |
I pozwoliliśmy przybliżyć się tamtym drugim. |
66 |
I wyratowaliśmy Mojżesza i tych wszystkich, którzy razem z nim byli. |
67 |
A potopiliśmy tamtych. |
68 |
Zaprawdę, w tym jest znak! Lecz większość z nich nie uwierzyła. |
69 |
Twój Pan jest Potężny, Litościwy! |
70 |
I opowiedz im historię Abrahama! |
71 |
Oto powiedział on do swego ojca i do swego ludu: "Co wy czcicie?" |
72 |
Powiedzieli: "Czcimy bałwany i trwamy przed nimi pobożnie." |
73 |
Powiedział: "Czy one was słyszą, kiedy wy ich wzywacie? |
74 |
I czy one są wam pożyteczne czy szkodliwe?" |
75 |
Powiedzieli: "Nie! Lecz my znaleźliśmy naszych ojców, którzy w ten sposób czynili." |
76 |
Powiedział: "A czy przyglądnęliście się temu, |
77 |
Co czciliście, wy i wasi najdawniejsi ojcowie? |
78 |
Te bałwany są przecież wrogami dla mnie, a nie Pan światów, |
79 |
Który mnie stworzył i który mnie prowadzi drogą prostą, |
80 |
Który mnie karmi i poi, |
81 |
A kiedy zachoruję, to mnie leczy; |
82 |
Który sprowadzi na mnie śmierć, potem mnie ożywi, |
83 |
I który - pragnę tego gorąco - przebaczy mi moje grzechy w Dzień Sądu! |
84 |
Panie mój! Użycz mi mądrości, i połącz mnie ze sprawiedliwymi. |
85 |
Uczyń mnie językiem prawdy wśród późniejszych pokoleń. |
86 |
Uczyń mnie jednym z dziedziców Ogrodu szczęśliwości. |
87 |
Przebacz mojemu ojcu, był bowiem w liczbie błądzących. |
88 |
I nie zawstydź mnie w Dniu, kiedy oni zostaną wskrzeszeni; |
89 |
W Dniu, kiedy nie przyniosą korzyści ani majątek, ani synowie, |
90 |
Jedynie ten, który przyjdzie do Boga z czystym sercem." |
91 |
I przybliżony będzie Ogród dla bogobojnych, |
92 |
A piekło ukaże się jasno dla tych, którzy błądzili! |
93 |
Będzie im powiedziane: "Gdzie są ci, których czciliście |
94 |
Poza Bogiem? Czy oni wam pomagają albo czy pomagają samym sobie?" |
95 |
Zostaną tam wrzuceni oni sami i ci, którzy zabłądzili, |
96 |
I zastępy Iblisa, wszyscy razem. |
97 |
Oni będą mówili, prowadząc tam spór między sobą: |
98 |
Na Boga! My byliśmy z pewnością w jawnym błędzie, |
99 |
Kiedy stawialiśmy was na równi z Panem światów! |
100 |
Nas sprowadzili z drogi tylko grzesznicy, |
101 |
Nie mamy więc orędowników |
102 |
Ani też nie mamy wiernego przyjaciela. |
103 |
O, jeśliby nam dany był powrót, to bylibyśmy między wiernymi!" |
104 |
Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość ludzi nie wierzy! |
105 |
Zaprawdę, twój Pan jest Potężny, Litościwy! |
106 |
Lud Noego uznał za kłamców tych, którzy zostali posłani. |
107 |
Oto powiedział im ich brat Noe: "Czy wy nie boicie się Boga? |
108 |
Ja przecież jestem dla was posłańcem godnym zaufania! |
109 |
Przeto bójcie się Boga i słuchajcie mnie! |
110 |
Ja nie żądam od was za to żadnej zapłaty; moja zapłata należy tylko do Pana światów. |
111 |
Przeto bójcie się Boga i słuchajcie mnie!" |
112 |
Oni powiedzieli: "Czy mamy tobie wierzyć, skoro za tobą poszli najpodlejsi?" |
113 |
On powiedział: "Ja nie posiadam wiedzy o tym, co oni czynili. |
114 |
Rachunek ich należy tylko do mego Pana; gdybyście byli tego świadomi! |
115 |
Ja nie chciałbym odpychać wierzących. |
116 |
Ja jestem tylko jawnie ostrzegającym." |
117 |
Oni powiedzieli: "Jeśli nie zaprzestaniesz, o Noe, to z pewnością cię ukamienujemy!" |
118 |
Powiedział: "Panie mój ! Mój lud uznał mnie za kłamcę. |
119 |
Rozstrzygnij więc jasno między mną a nim! Uratuj mnie i tych wiernych, którzy są razem ze mną!" |
120 |
I uratowaliśmy jego i tych, którzy byli z nim w załadowanym statku; |
121 |
I potopiliśmy pozostałych. |
122 |
Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość ludzi nie wierzy! |
123 |
Zaprawdę, twój pan jest Potężny, Litościwy! |
124 |
I lud Ad uznał wysłanników za kłamców. |
125 |
Oto powiedział do nich ich brat Hud: "Czy wy się boicie się Boga? |
126 |
Ja przecież jestem dla was posłańcem godnym zaufania. |
127 |
Przeto bójcie się Boga i słuchajcie mnie! |
128 |
Ja nie żądam od was żadnej nagrody. Moja nagroda należy tylko do Pana światów! |
129 |
Czy nadal będziecie budować na każdym wzniesieniu jakiś znak dla daremnej zabawy? |
130 |
I czy zbudujecie sobie twierdzę w nadziei, że będziecie nieśmiertelni?! |
131 |
A kiedy przejmujecie władzę siłą, jesteście gwałtowni jak tyrani. |
132 |
Bójcie się Boga i słuchajcie mnie! |
133 |
Bójcie się Tego, który was zaopatrzył w to, co wam wiadomo: |
134 |
On zaopatrzył was w trzody i synów, |
135 |
Ogrody i źródła. |
136 |
Ja, zaprawdę, boję się dla was Wielkiego Dnia!" |
137 |
Oni powiedzieli: "Nam jest wszystko jedno, czy ty nas napominasz, czy też nie jesteś z liczby napominających. |
138 |
Nasze postępowanie podobne jest tylko do postępowania naszych przodków. |
139 |
I my nie będziemy ukarani!" |
140 |
I oni uznali go za kłamcę, więc ich wytraciliśmy. Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość ludzi nie wierzy |
141 |
Zaprawdę, twój Pan jest Potężny, Litościwy! |
142 |
I lud Samud uznał za kłamców tych, którzy zostali posłani. |
143 |
Oto powiedział im ich brat Salih: "Czy wy nie będziecie bogobojni? |
144 |
Ja jestem dla was posłańcem godnym zaufania. |
145 |
Przeto bójcie się Boga i słuchajcie mnie! |
146 |
Nie żądam od was żadnej nagrody. Moja nagroda jest tylko u Pana światów! |
147 |
Czy myślicie, że zawsze pozostaniecie wśród tego, co jest tutaj, bezpieczni? |
148 |
Wśród ogrodów i źródeł? |
149 |
Wśród pól uprawnych i drzew palmowych o delikatnych kiściach owoców? |
150 |
Czy myślicie, że zawsze będziecie zręcznie wykuwać domy w górach? |
151 |
Przeto bójcie się Boga i słuchajcie mnie! |
152 |
I nie słuchajcie ludzi bezbożnych, |
153 |
Którzy szerzą zgorszenie na ziemi i nie czynią dobra!" |
154 |
Oni powiedzieli: "Ty jesteś tylko jednym z zaczarowanych. |
155 |
Jesteś tylko człowiekiem jak my. Przynieś nam jakiś znak, jeśli jesteś z liczby prawdomównych!" |
156 |
Powiedział: "To jest wielbłądzica; ona pić będzie określonego dnia, a wy pić będziecie innego oznaczonego dnia. |
157 |
Nie czyńcie jej nic złego, bo dosięgnie was kara Dnia Wielkiego!" |
158 |
Oni jednak przecięli jej pęciny, lecz nazajutrz tego pożałowali. |
159 |
I dosięgła ich kara. Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość ludzi nie wierzy! |
160 |
Zaprawdę, twój Pan jest Potężny, Litościwy! |
161 |
Lud Lota uznał za kłamców tych, którzy zostali posłani. |
162 |
Oto powiedział do nich brat ich Lot: "Czy wy nie będziecie bogobojni? |
163 |
Ja jestem dla was posłańcem godnym zaufania. |
164 |
Przeto bójcie się Boga i słuchajcie mnie! |
165 |
Ja nie żądam od was za to żadnej zapłaty. Moja zapłata jest tylko u Pana światów! |
166 |
Czy będziecie obcować z mężczyznami ze wszystkich światów, |
167 |
A pozostawiać wasze żony, które stworzył wasz Pan dla was? Tak, jesteście ludem występnym!" |
168 |
Oni powiedzieli: "Jeśli nie zaprzestaniesz, o Locie, to niechybnie zostaniesz wypędzony!" |
169 |
On powiedział: "Nienawidzę tego, co wy czynicie. |
170 |
Panie mój! Wyratuj mnie i moją rodzinę od tego, co oni czynią!" |
171 |
I wyratowaliśmy jego i jego rodzinę wszystkich razem; |
172 |
Jedynie stara kobieta znalazła się wśród tych, którzy pozostali w tyle. |
173 |
Następnie wytraciliśmy innych. |
174 |
I spuściliśmy na nich gwałtowny deszcz. A jakże zgubny jest deszcz dla tych, którzy zostali ostrzeżeni! |
175 |
Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość ludzi nie wierzy! |
176 |
Zaprawdę, twój Pan jest Potężny, Litościwy! |
177 |
Mieszkańcy Gąszczu uznali za kłamców tych, którzy zostali posłani. |
178 |
Oto powiedział do nich Szu`ajb: "Czy wy nie będziecie bogobojni? |
179 |
Ja jestem dla was posłańcem godnym zaufania. |
180 |
Bójcie się więc Boga i słuchajcie mnie! |
181 |
Ja nie żądam od was żadnej zapłaty. Moja zapłata jest tylko u Pana światów! |
182 |
Dawajcie pełną miarę, a nie bądźcie w liczbie tych, którzy narażają na straty! |
183 |
Ważcie dokładną wagą! |
184 |
Nie zmniejszajcie ludziom ich dobytku i nie czyńcie zła na ziemi, szerząc zgorszenie! |
185 |
Bójcie się Tego, który was stworzył, i pokolenia dawnych przodków!" |
186 |
Oni powiedzieli: "Ty jesteś tylko jednym z zaczarowanych. |
187 |
Jesteś przecież tylko człowiekiem, podobnie jak my; i sądzimy, że jesteś tylko kłamcą. |
188 |
Spuść więc na nas płaty z nieba, jeśli jesteś z liczby prawdomównych!" |
189 |
On powiedział: "Mój Pan wie najlepiej, co wy czynicie!" |
190 |
Lecz oni uznali go za kłamcę. I pochwyciła ich kara Dnia Cienia: to była kara Dnia Wielkiego. |
191 |
Zaprawdę, w tym jest znak, lecz większość ludzi nie wierzy. |
192 |
Zaprawdę, twój Pan jest Potężny, Litościwy! |
193 |
To jest objawienie Pana światów! |
194 |
Z nim zeszedł Duch wierny |
195 |
Na twoje serce, abyś był w liczbie ostrzegających |
196 |
W języku arabskim, jasnym. |
197 |
Zaprawdę, to jest w Pismach dawnych przodków! |
198 |
Czy to nie było dla nich znakiem, że wiedzą to uczeni synów Izraela? |
199 |
Jeślibyśmy objawili to komuś z cudzoziemców |
200 |
I on wyrecytowałby to przed nimi, to oni też by mu nie uwierzyli. |
201 |
W ten sposób wprowadziliśmy to w serca grzeszników. |
202 |
Oni w to nie uwierzą, dopóki nie zobaczą kary bolesnej . |
203 |
I przyjdzie ona do nich nagle, kiedy nawet nie będą się jej spodziewać. |
204 |
Oni wtedy powiedzą: "Czy my znajdziemy się wśród tych, którym będzie dana zwłoka?" |
205 |
Czy oni starają się przyspieszyć Naszą karę? |
206 |
Jak ci się wydaje? Jeślibyśmy pozwolili im używać życia przez wiele lat, |
207 |
A potem przyszło do nich to, co im zostało obiecane, |
208 |
To czyż przyniesie im jakąkolwiek korzyść to, co było im dane używać ? |
209 |
I nie zniszczyliśmy żadnego miasta , zanim nie zostali tam wysłani ci, którzy ostrzegali |
210 |
Dla napomnienia ; ponieważ My nie byliśmy niesprawiedliwi. |
211 |
Nie przynieśli go przecież szatani. |
212 |
To im się nie godzi i nie są do tego zdolni ; |
213 |
Oni są odsunięci od słuchania . |
214 |
Nie wzywaj więc, wraz z Bogiem, żadnego innego boga, żebyś się nie znalazł wśród tych, którzy będą ukarani. |
215 |
I ostrzegaj twój ród, bliskich krewnych! |
216 |
Pochyl twe skrzydła ku tym spośród wiernych, którzy postępują za tobą! |
217 |
A jeśli ciebie nie słuchają, to powiedz im: "Ja nie jestem winien tego, co wy czynicie!, |
218 |
Zaufaj Potężnemu, Litościwemu |
219 |
Temu, który ciebie widzi, kiedy wstajesz |
220 |
I kiedy się obracasz wśród tych, którzy wybijają pokłony. |
221 |
Zaprawdę, On jest Słyszący, Wszechwiedzący |
222 |
Czy ja mam was powiadomić, na kogo zstępują szatani? |
223 |
Zstępują oni na każdego kłamcę, grzesznika. |
224 |
Oni podają do wiadomości to, co zasłyszeli, lecz większość z nich to kłamcy. |
225 |
A jeśli chodzi o poetów, to postępują za nimi ci, którzy błądzą. |
226 |
Czy ty nie widzisz , jak oni wędrują po wszystkich dolinach |
227 |
I jak mówią to, czego nie czynią? |