Verse |
Meaning |
1 |
A jeśliby Bóg chciał karać ludzi za to, co oni dokonali, to nie pozostawiłby na powierzchni ziemi żadnej istoty żyjącej . Lecz On daje im zwłokę do oznaczonego terminu. A kiedy nadejdzie ich termin... zaprawdę, Bóg jasno widzi Swoje sługi! |
2 |
Ja. Sin . |
3 |
Na Koran pełen mądrości! |
4 |
Zaprawdę, ty jesteś wśród posłańców |
5 |
Na drodze prostej! |
6 |
Oto objawienie Potężnego, Litościwego, |
7 |
Dane ci, abyś ostrzegał lud, którego ojcowie nie byli ostrzegani, są więc niedbali: |
8 |
Sprawdziło się już słowo nad większością z nich, lecz oni nie wierzą. |
9 |
My nałożyliśmy na ich szyje obroże aż do podbródków, tak iż głowy ich są podniesione nieruchomo. |
10 |
I umieściliśmy przed nimi przegrodę i za nimi przegrodę; w ten sposób zakryliśmy ich i oni nie widzą. |
11 |
I wszystko im jedno, czy ty ich ostrzegasz, czy ich nie ostrzegasz: oni nie wierzą. |
12 |
Ty możesz ostrzegać tylko tego, który postępuje za napomnieniem i który obawia się Miłosiernego z powodu tego, co jest ukryte. Uraduj go więc wieścią o przebaczeniu i szlachetnej nagrodzie. |
13 |
Zaprawdę, My przywracamy do życia umarłych i zapisujemy, co oni przygotowali pierwej i co pozostawili; i każdą rzecz wyliczyliśmy w jasnym rejestrze. |
14 |
I przytocz im przypowieść o mieszkańcach miasta, kiedy przybyli do niego posłańcy. |
15 |
Oto posłaliśmy ich dwóch, lecz oni uznali ich za kłamców; wtedy wsparliśmy ich trzecim. I powiedzieli: "Oto zostaliśmy posłani do was." |
16 |
Powiedzieli: "Wy przecież jesteście tylko śmiertelnikami, podobnie jak my. Miłosierny nie zesłał niczego, wy tylko kłamiecie!" |
17 |
Powiedzieli: "Pan nasz wie, że zostaliśmy do was wysłani, |
18 |
Mamy jedynie obowiązek jasnego obwieszczenia." |
19 |
Powiedzieli: "Mamy dla was złą wróżbę. Jeśli nie zaprzestaniecie, to my was ukamienujemy; i niezawodnie dotknie was od nas kara bolesna." |
20 |
Powiedzieli: "Wasza zła wróżba niech pozostanie z wami. A skoro jesteście napomniani... Lecz wy jesteście ludźmi występnymi." |
21 |
I przybył wtedy pewien człowiek, pospiesznie biegnąc z końca miasta, i powiedział: "O ludzie! Idźcie za tymi wysłannikami! |
22 |
Idźcie za tymi, którzy nie żądają od was żadnej zapłaty i którzy są na drodze prostej! |
23 |
Dlaczego nie miałbym czcić Tego, który mnie stworzył i do którego zostaniecie sprowadzeni? |
24 |
Czyż mam brać sobie bogów poza Nim? Jeśli Miłosierny zechce dotknąć mnie jakimś złem, to nic mi nie pomoże ich wstawiennictwo i oni mnie nie zbawią. |
25 |
Zapewne byłbym wtedy w jawnym zabłądzeniu. |
26 |
Zaprawdę, ja uwierzyłem w waszego Pana! Słuchajcie mnie!" |
27 |
Powiedziano mu: "Wejdź do Ogrodu!" On powiedział: "O, jeśliby mój lud wiedział, |
28 |
że mój Pan mi przebaczył i umieścił mnie między tymi, którzy zostali uhonorowani!" |
29 |
I po nim nie posłaliśmy już przeciw jego ludowi żadnego wojska z niebios ani nie mamy zamiaru posyłać. |
30 |
I był tylko jeden krzyk - i oto oni zgaśli! |
31 |
O, jakie zasmucenie dla sług! Żaden posłaniec nie przychodzi do nich, żeby się z niego nie wyśmiewali. |
32 |
Czyż oni nie widzieli, ile pokoleń wytraciliśmy przed nimi? i że oni już do nich nie powrócą? |
33 |
Lecz wszyscy razem zostaną przed Nami postawieni! |
34 |
I znakiem dla nich - ziemia umarła; ożywiliśmy ją i wyprowadziliśmy z niej ziarno, które oni jedzą. |
35 |
I uczyniliśmy na niej ogrody z drzewami palmowymi i winną latoroślą, i sprawiliśmy, iż wytryskają z niej źródła, |
36 |
Ażeby mogli jeść jej owoce i to, co wypracują ich ręce. Czyż mogą nie być wdzięczni? |
37 |
Chwała niech będzie Temu, który stworzył wszystkie pary, jakie wydaje ziemia i oni sami, i te, których oni nie znają. |
38 |
I znakiem dla nich - noc. My zdejmujemy z niej dzień i oto oni są w ciemnościach. |
39 |
I słońce - ono płynie do swego stałego miejsca. To jest ustanowienie Potężnego, Wszechwiedzącego! |
40 |
I księżyc - ustanowiliśmy dla niego stacje, aż staje się podobny do suchej gałęzi palmowej. |
41 |
I ani słońcu nie wolno doganiać księżyca, ani też noc nie wyprzedzi dnia; i wszystko żegluje po orbicie. |
42 |
I znakiem dla nich - iż nosiliśmy ich potomstwo na statku załadowanym. |
43 |
I stworzyliśmy dla nich podobny do niego, na który oni wsiadają. |
44 |
Jeśli zechcemy, potopimy ich i oni nie znajdą pomocnika; i będą uratowani |
45 |
Jedynie dzięki Naszemu miłosierdziu, by do pewnego czasu cieszyć się życiem. |
46 |
Kiedy im mówią: "Bójcie się tego, co jest przed wami, i tego, co jest za wami; być może doznacie miłosierdzia..." |
47 |
A jednak żaden spośród znaków ich Pana nie przychodzi do nich, żeby się od niego nie odwrócili. |
48 |
A kiedy się im mówi: "Rozdawajcie z tego, czym obdarzył was Bóg!", to ci, którzy nie wierzą, mówią do tych, którzy wierzą: "Czyż my mamy karmić tych, których mógłby nakarmić Bóg, jeśliby zechciał? Wy jesteście tylko w jawnym błędzie!" |
49 |
I oni mówią: "A kiedy się spełni ta obietnica, jeśli jesteście prawdomówni?" |
50 |
Nie będę wiele czekać; tylko jeden krzyk ich pochwyci, kiedy jeszcze będą się sprzeczać. |
51 |
I nie będą oni w stanie przygotować żadnego polecenia ani też powrócić do swoich rodzin. |
52 |
I zadmą w trąbę! I oto oni, z grobów, do swojego Pana pospieszą i |
53 |
Powiedzą: Biada nam! Kto nas wyrwał z naszego miejsca spoczynku? Oto co obiecał Miłosierny. I prawdę mówili posłańcy!" |
54 |
I będzie tylko jeden krzyk. I oto oni wszyscy zostaną przed Nami postawieni. |
55 |
I tego Dnia żadna dusza nie dozna w niczym niesprawiedliwości. Będziecie wynagrodzeni tylko za to, co czyniliście. |
56 |
Zaprawdę, mieszkańcy Ogrodu tego Dnia będą się jedynie radować. |
57 |
Oni i ich żony będą wypoczywać w cieniu na ozdobnych łożach. |
58 |
Będą tam dla nich owoce i będą mieli wszystko, czego zażądają. |
59 |
"Pokój!" - słowo od Pana litościwego. |
60 |
Trzymajcie się z dala dzisiaj, o wy, grzesznicy! |
61 |
Czyż wam nie nakazałem, o synowie Adama: "Nie czcijcie szatana! Zaprawdę, on jest wrogiem jawnym! |
62 |
Czcijcie Mnie! - to jest droga prosta!" |
63 |
Szatan sprowadził z drogi mnóstwo spośród was. Czyż nie mieliście rozumu? |
64 |
Oto Gehenna, która nam została obiecana! |
65 |
Palcie się w niej dzisiaj za to, iż nie wierzyliście! |
66 |
Dzisiaj My nakładamy pieczęć na ich usta, lecz mówią ich ręce i ich nogi świadczą o tym, co oni zarobili. |
67 |
A jeślibyśmy chcieli, to starlibyśmy ich oczy; i oni rzuciliby się na poszukiwanie drogi, lecz jakżeby mogli widzieć? |
68 |
I jeślibyśmy chcieli, to przemienilibyśmy ich na miejscu, wtedy oni nie mogliby ani odejść, ani powrócić. |
69 |
A komu My dajemy długie życie, to pochylamy jego postać. Czyż oni nie rozumieją? |
70 |
My nie nauczyliśmy go poezji - to by nie było dla niego odpowiednie. To jest tylko napomnienie i Koran jasny, |
71 |
Jako ostrzeżenie dla każdego żyjącego i aby ziściło się słowo wobec niewiernych. |
72 |
Czyż oni nie widzieli, iż My stworzyliśmy dla nich, między tym, co stworzyły Nasze ręce - trzody, których są posiadaczami? |
73 |
I poddaliśmy im je: jedne z nich służą im do jazdy wierzchem, a inne jako pożywienie. |
74 |
Mają też z nich inne korzyści, jak i napoje. Czyż mogą nie być wdzięczni? |
75 |
Jednak oni wzięli sobie bogów poza Bogiem. Być może, oni będą wspomożeni?! |
76 |
Lecz oni nie mogą udzielić im pomocy, chociażby byli zastępem dla nich przygotowanym. |
77 |
Niech cię nie zasmuca ich słowo! My wiemy, co oni ukrywają i co ujawniają. |
78 |
Czyż nie widział człowiek, jak stworzyliśmy go z kropli nasienia? I oto on jest jawnym przeciwnikiem! |
79 |
I przytacza Nam przykład, a zapomniał o swoim stworzeniu. Mówi on: "Kto ożywi kości, kiedy one są zetlałe?" |
80 |
Powiedz: "Ożywi je Ten, kto stworzył je po raz pierwszy. On o wszelkim stworzeniu jest wszechwiedzący! |
81 |
On jest Tym, który przygotował dla was ogień z zielonego drzewa, i oto wy zapalacie z niego." |
82 |
Czyż Ten, który stworzył niebiosa i ziemię, nie jest w mocy stworzyć do nich podobnych? Tak! On jest Stworzycielem, Wszechwiedzącym! |
83 |
Jego rozkaz - kiedy On chce jakiejś rzeczy - zawiera się w słowie: "Bądź!" - i ona jest. |