Verse |
Meaning |
1 |
Chwała niech będzie Temu, w którego ręku jest władza królewska nad każdą rzeczą! Do Niego będziecie sprowadzeni! |
2 |
Na tych, którzy stoją w szeregach, |
3 |
I tych, którzy odpędzają gwałtownie, |
4 |
I tych, którzy recytują napomnienie! |
5 |
Zaprawdę, wasz Bóg jest Jeden! |
6 |
Pan niebios i ziemi, i tego, co jest między nimi, i Pan wschodów! |
7 |
Oto ozdobiliśmy najniższe niebo ozdobą z gwiazd, |
8 |
Również dla ochrony przed wszelkim szatanem buntownikiem. |
9 |
Oni nie mogą przysłuchiwać się najwyższej radzie; rażeni ze wszystkich stron, |
10 |
Są odpędzani; i dla nich będzie kara nieustanna; |
11 |
Chyba że któryś z nich uchwyci jakiś fragment, lecz wtedy idzie w ślad za nim płomień przenikający. |
12 |
Zapytaj więc ich: Czy oni są silniejsi w budowie fizycznej od innych, których stworzyliśmy? My przecież stworzyliśmy ich z lepkiej gliny. |
13 |
Tak ty się dziwisz, a oni się wyśmiewają! |
14 |
I kiedy im się przypomina, oni sobie nie przypominają, |
15 |
A kiedy widzą znak, to się wyśmiewają; |
16 |
I mówią: "To są czary oczywiste! |
17 |
Czyż kiedy pomrzemy i kiedy się staniemy prochem i kośćmi, czyż naprawdę zostaniemy wskrzeszeni, |
18 |
My i nasi praojcowie?" |
19 |
Powiedz: "Tak! I będziecie pokorni!" |
20 |
I będzie tylko jeden krzyk, i wtedy zobaczą, |
21 |
I powiedzą: "Biada nam! To jest Dzień Sądu!" |
22 |
To jest Dzień Rozstrzygnięcia, który uznaliście za kłamstwo! |
23 |
Zbierzcie tych, którzy byli niesprawiedliwi, i ich żony, i to, co oni czcili |
24 |
Poza Bogiem, i poprowadźcie ich ku drodze do piekła! |
25 |
Zatrzymajcie ich, bo będą zapytani: |
26 |
"Cóż z wami? Nie pomagacie sobie wzajemnie?" |
27 |
Przeciwnie! Oni dzisiaj są całkowicie poddani. |
28 |
Zbliżają się do siebie i pytają jeden drugiego. |
29 |
Oni mówią: "Wy przecież przychodziliście do nas z prawej strony. " |
30 |
Ci powiedzą: "Nie, przeciwnie, wy nie byliście wierzącymi |
31 |
I my nie mieliśmy nad wami żadnej władzy; byliście ludem buntowników. |
32 |
Sprawdziło się na nas słowo naszego Pana, - my, z pewnością, zakosztujemy! |
33 |
My więc zaprowadziliśmy was na bezdroża, bo sami byliśmy błądzącymi. |
34 |
I oto oni, tego Dnia, będą współuczestnikami w karze. |
35 |
Oto w ten sposób postępujemy z grzesznikami! |
36 |
Zaprawdę, kiedy im mówiono: "Nie ma boga, jak tylko Bóg!" - oni wbijali się w pychę. |
37 |
Mówili: "Czyż porzucimy naszych bogów dla jakiegoś opętanego poety?" |
38 |
Wcale nie! On przyszedł z prawdą i potwierdził prawdziwość posłańców. |
39 |
Wy na pewno zakosztujecie kary bolesnej! |
40 |
Będzie wam zapłacone tylko za to, co czyniliście. |
41 |
Z wyjątkiem sług Boga, szczerze oddanych. |
42 |
Dla nich będzie zaopatrzenie znane: |
43 |
Owoce; i będą uhonorowani |
44 |
W Ogrodach szczęśliwości, |
45 |
Spoczywając na łożach, zwróceni twarzami ku sobie. |
46 |
Będą wokół nich krążyć z pucharem napoju ze źródła |
47 |
Czystego - rozkoszy dla pijących. |
48 |
Nie powoduje on zamroczenia ani nie doznają od niego znużenia. |
49 |
I przy nich będą dziewice skromnie patrzące, o dużych oczach, |
50 |
Podobne do pereł ukrytych. |
51 |
Będą podchodzić jedni do drugich, zadając sobie wzajemnie pytania. |
52 |
Jeden z nich powie: "Miałem towarzysza, który mówił: |
53 |
Czy ty jesteś spośród tych, którzy przyjmują prawdę? |
54 |
Czy kiedy pomrzemy i kiedy staniemy się prochem i kośćmi, to czy będziemy sądzeni" |
55 |
I powie: "Czy zechcecie popatrzyć w dół?" |
56 |
Wtedy on przyjrzy się i zobaczy swego towarzysza w środku piekła. |
57 |
I powie: "Na Boga! Ty mnie omal nie zgubiłeś. |
58 |
Gdyby nie dobroć mojego Pana, to na pewno byłbym wśród skazanych. |
59 |
Czyż my nie pomarliśmy |
60 |
Naszą pierwszą śmiercią i nie spotkała nas kara?" |
61 |
Zaprawdę, to jest ogromne osiągnięcie! |
62 |
Dla czegoś podobnego niech pracują pracujący. |
63 |
Czyż to jest lepsze jako ugoszczenie, czy też drzewo Az-Zakkum? |
64 |
Oto My umieściliśmy je jako próbę dla sprawiedliwych. |
65 |
To jest bowiem drzewo, które wyrasta z dna piekła. |
66 |
Jego owoce są jak głowy szatanów. |
67 |
Oni będą z niego jedli i będą napełniali swoje brzuchy. |
68 |
Potem otrzymają do picia mieszaninę z wrzącej wody. |
69 |
Potem, zaprawdę, nastąpi ich powrót do piekła. |
70 |
Oni znaleźli swoich ojców, którzy zabłądzili; |
71 |
I poszli szybko ich śladami. |
72 |
A przed nimi zabłądziła większość dawnych przodków. |
73 |
A przecież posyłaliśmy do nich ostrzegających. |
74 |
I popatrz, jaki był ostateczny koniec tych ostrzeganych; |
75 |
Z wyjątkiem szczerych sług Boga! |
76 |
Wzywał Nas Noe. - Jakże wspaniali są ci, którzy dali posłuch! - |
77 |
I uratowaliśmy go i jego rodzinę od strasznego nieszczęścia. |
78 |
I uczyniliśmy, iż jego potomstwo przetrwało. |
79 |
I uwieczniliśmy go wśród potomnych: |
80 |
"Pokój Noemu wśród światów!" |
81 |
Tak My wynagradzamy czyniących dobro. |
82 |
On jest przecież wśród Naszych sług wierzących! |
83 |
Potem potopiliśmy innych. |
84 |
Zaprawdę, wśród jego zwolenników był Abraham. |
85 |
Kiedy on przyszedł do swego Pana, z czystym sercem, |
86 |
Powiedział do swojego ojca i do swego ludu: "Co wy czcicie? |
87 |
Czy zmyślonego kłamstwa, boga poza Bogiem, szukacie? |
88 |
A cóż myślicie o Panu światów?" |
89 |
Wtedy popatrzył on uważnie na gwiazdy |
90 |
I powiedział: "Zaprawdę, jestem chory!" |
91 |
I oni odwrócili się do niego plecami. |
92 |
Wtedy on skierował się ukradkiem do ich bogów i powiedział: |
93 |
Dlaczego wy nie jecie? Dlaczego wcale nie mówicie?" |
94 |
I on zwrócił się ku nim, uderzając ich prawą ręką. |
95 |
Wtedy zbliżyli się do niego pospiesznie. |
96 |
On powiedział: "Czy wy czcicie to, co wykuliście? |
97 |
A Bóg stworzył was i to, co wy tworzycie." |
98 |
Oni powiedzieli: "Zbudujcie jemu budowlę i wrzućcie go w ogień palący!" |
99 |
I oni uknuli na niego podstęp, lecz My sprawiliśmy, iż oni znaleźli się na dole. |
100 |
I on powiedział: "Oto ja idę do mego Pana, On mnie poprowadzi drogą prostą. |
101 |
Panie Mój! Obdarz mnie kimś sprawiedliwym!" |
102 |
I obwieściliśmy mu radosną wieść: chłopca wspaniałomyślnego. |
103 |
A kiedy ten doszedł już do wieku, kiedy mógł razem z nim się trudzić, on powiedział: "Synu mój ! Oto widziałem siebie we śnie, zabijającego ciebie na ofiarę. Rozważ więc, co o tym myślisz?" Powiedział: "O mój ojcze! Czyń, co ci nakazano! Ty mnie znajdziesz cierpliwym, jeśli tak zechce Bóg!" |
104 |
A kiedy obaj poddali się całkowicie i kiedy on rzucił go twarzą na ziemię, |
105 |
Zawołaliśmy do niego: Abrahamie! |
106 |
Widzenie senne wziąłeś za prawdę. W ten sposób nagradzamy czyniących dobro. |
107 |
Zaprawdę, to jest doświadczenie oczywiste!" |
108 |
I okupiliśmy go wielką ofiarą. |
109 |
I uwieczniliśmy go wśród potomnych: |
110 |
"Pokój Abrahamowi!" |
111 |
W ten sposób nagradzamy tych, którzy czynią dobro! |
112 |
On jest, zaprawdę, wśród Naszych wiernych sług! |
113 |
I obwieściliśmy mu radosną wieść: Izaaka, proroka spośród sprawiedliwych. |
114 |
I pobłogosławiliśmy jemu i Izaakowi. A spośród jego potomstwa niektórzy czynią dobro, a inni czynią zło sobie samym, w sposób oczywisty. |
115 |
I już okazaliśmy dobroć Mojżeszowi i Aaronowi. |
116 |
Wybawiliśmy ich obydwu, i ich lud, od ogromnego nieszczęścia. |
117 |
Pomogliśmy im i oni zostali zwycięzcami. |
118 |
I daliśmy im Księgę jasną; |
119 |
I poprowadziliśmy ich drogą prostą. |
120 |
I uwieczniliśmy ich wśród potomnych: |
121 |
"Pokój Mojżeszowi i Aaronowi!" |
122 |
Tak My wynagradzamy czyniących dobro! |
123 |
Oni obydwaj należą do Naszych sług wierzących. |
124 |
I Eliasz, zaprawdę, był jednym z posłańców! |
125 |
Oto powiedział on do swego ludu: |
126 |
"Czyż nie będziecie bogobojni? Czyż będziecie wzywać Balla, a pozostawicie najlepszego ze stwórców, |
127 |
Boga, Pana waszego i Pana waszych praojców?" |
128 |
Lecz oni uznali go za kłamcę i na pewno będą skazani, |
129 |
Z wyjątkiem szczerych sług Boga. |
130 |
I uwieczniliśmy go wśród późniejszych pokoleń. |
131 |
Pokój Eliaszowi! |
132 |
W ten sposób nagradzamy tych, którzy czynią dobro. |
133 |
On jest wśród Naszych sług wierzących. |
134 |
I, zaprawdę, Lot był jednym z posłańców! |
135 |
Oto uratowaliśmy jego i jego rodzinę, wszystkich razem, |
136 |
Z wyjątkiem starej kobiety, będącej wśród pozostających w tyle. |
137 |
Potem wytraciliśmy innych. |
138 |
I oto wy przechodzicie mimo nich rankiem |
139 |
I nocą. Czyż wy nie rozumiecie? |
140 |
I, zaprawdę, Jonasz był jednym z posłańców! |
141 |
Oto uciekł on na statek załadowany. |
142 |
I rzucał losy, i znalazł się między przegrywającymi. |
143 |
I połknęła go ryba, kiedy zasłużył na naganę. |
144 |
I gdyby nie był między wysławiającymi, |
145 |
To z pewnością pozostałby w jej brzuchu aż do Dnia, kiedy ludzie będą wskrzeszeni. |
146 |
Potem rzuciliśmy go na pustkowie i był chory. |
147 |
I spowodowaliśmy, iż wyrosło nad nim drzewo z dyniowatych - jaktin. |
148 |
Wtedy wysłaliśmy go do stu tysięcy albo jeszcze więcej. |
149 |
0ni uwierzyli. Pozwoliliśmy im więc używać do pewnego czasu. |
150 |
Zapytaj ich: "Czy twój Pan ma córki, a oni posiadają synów? |
151 |
Czyż My stworzyliśmy aniołów jako istoty żeńskie i oni mogą to poświadczyć?" |
152 |
Czyż oni w swoim oszczerstwie pójdą tak daleko, że będą mówili: |
153 |
"Bóg zrodził"? Zaprawdę, oni są kłamcami! |
154 |
Czy On wybrał córki ponad synami? |
155 |
Cóż z wami? Jak wy sądzicie? |
156 |
Czy się nie opamiętacie? |
157 |
Albo czy macie władzę oczywistą? |
158 |
Przynieście więc waszą Księgę, jeśli jesteście prawdomówni! |
159 |
Oni ustanowili między Nim a dżinami jakieś pokrewieństwo. A przecież dżiny wiedzą, że oni będą zganieni |
160 |
- Chwała niech będzie Bogu, który jest ponad to, co oni opisują! - |
161 |
Oprócz szczerych sług Boga! |
162 |
Zaprawdę, wy i to, co czcicie, |
163 |
Potraficie skusić przeciw Niemu |
164 |
Jedynie tych, którzy się będą palić w ogniu piekielnym. |
165 |
I nie ma wśród nas nikogo, kto by nie miał oznaczonego miejsca. |
166 |
My stoimy w szeregach |
167 |
I głosimy chwałę! |
168 |
I zaprawdę niewierni mówili: |
169 |
"Gdybyśmy mieli napomnienie od przodków, |
170 |
To na pewno bylibyśmy szczerymi sługami Boga!" |
171 |
Lecz oni nie uwierzyli w Niego. I niebawem się dowiedzą. |
172 |
Nasze słowo zostało dane wcześniej Naszym sługom posłańcom. |
173 |
Oni z pewnością zostaną wspomożeni. |
174 |
Zaprawdę, Nasze zastępy będą zwycięskie! |
175 |
Odwróć się więc od nich na pewien czas |
176 |
I przyglądaj się im; oni niebawem zobaczą! |
177 |
Czyżby chcieli przyśpieszyć Naszą karę? |
178 |
Kiedy ona znajdzie się już na ich podwórzu, to nieszczęsny będzie ranek dla tych, którzy byli ostrzegani! |
179 |
Odwróć się więc od nich na pewien czas |
180 |
I przyglądaj się im; oni niebawem zobaczą! |
181 |
Chwała niech będzie twojemu Panu, Panu potęgi, który jest ponad to, co oni opisują! |
182 |
I pokój posłańcom! |