Verse |
Meaning |
1 |
I chwała Bogu, Panu światów! |
2 |
Sad. Na Koran, zawierający napomnienie! |
3 |
A jednak ci, którzy nie wierzą, tkwią w dumie i odszczepieństwie. |
4 |
Ileż pokoleń wytraciliśmy przed nimi! Oni wołali, lecz nie był to czas wybawienia. |
5 |
Dziwią się, że przyszedł do nich ostrzegający spośród nich. I mówią niewierni: "To jest czarownik, wielki kłamca! |
6 |
Czy on uczyni bogów Bogiem jedynym? Zaprawdę, to jest rzecz zadziwiająca!" |
7 |
I starszyzna spośród nich oddaliła się, mówiąc: "Idźcie i wytrwajcie przy waszych bogach! Zaprawdę, to jest rzecz pożądana! |
8 |
Nie słyszeliśmy wcale o tym w ostatniej religii. To jest tylko wymysł. |
9 |
Czy to jemu, spośród nas wszystkich, zostało zesłane napomnienie?" Tak! Oni pozostają w zwątpieniu względem Mojego napomnienia. Tak! Oni jeszcze nie zakosztowali Mojej kary! |
10 |
Czy oni posiadają skarby miłosierdzia twego Pana, Potężnego, Obdarzającego? |
11 |
Czy oni posiadają królestwo niebios i ziemi, i tego, co jest między nimi? Niech więc wzniosą się na sznurach! |
12 |
Zastępy z frakcji odszczepieńców zostały rozbite. |
13 |
Przed nimi kłam zadawali: lud Noego, lud Ad i Faraon - posiadacz pali namiotu |
14 |
I lud Samud, lud Lota i mieszkańcy Gąszczu. Oni wszyscy stanowili frakcje. |
15 |
Każdy z nich za kłamców uważał posłańców, dlatego też ziściła się Moja kara. |
16 |
Pozostaje im tylko oczekiwać na jeden krzyk, który nie będzie powtórzony. |
17 |
I powiedzieli: "Panie nasz! Przyspiesz nasz udział przed Dniem rozrachunku!" |
18 |
Bądź cierpliwy na to, co oni mówią, i wspomnij Naszego sługę Dawida, posiadającego siłę. Zaprawdę, on był pełen skruchy! |
19 |
Oto skłoniliśmy góry, aby wraz z nim głosiły chwałę o zachodzie i wschodzie słońca; |
20 |
I ptaki wokół zebrane - wszystko ku Niemu się zwraca. |
21 |
I umocniliśmy jego królestwo, i daliśmy mu mądrość i rozstrzygającą jasność mowy. |
22 |
Czy doszło do ciebie opowiadanie o prowadzących spór? Oto oni wspięli się po murze do sanktuarium. |
23 |
Kiedy weszli do Dawida, on się ich przestraszył, oni zaś powiedzieli: "Nie obawiaj się! My jesteśmy dwoma kłótnikami, każdy z nas nastaje na drugiego. Rozsądź więc między nami według prawdy i nie bądź niesprawiedliwy, i wyprowadź nas na równą drogę. |
24 |
Oto mój brat. Posiada on dziewięćdziesiąt dziewięć owiec, a ja mam tylko jedną owcę. I powiedział on: Powierz mi ją - i on zwyciężył mnie w mowie." |
25 |
Powiedział Dawid: "On był dla ciebie niesprawiedliwy, prosząc o przyłączenie twojej owcy do swoich. Zaprawdę, wielu spośród wspólników wyrządza sobie nawzajem krzywdy, z wyjątkiem tych, którzy uwierzyli i którzy pełnią dobre dzieła, a jest ich niewielu." I domyślił się Dawid, że wystawiliśmy go tylko na próbę. Poprosił o przebaczenie swego Pana i padł na twarz, wybijając pokłony, i nawrócił się. |
26 |
Więc przebaczyliśmy mu to i czeka go miejsce blisko Nas i piękna przystań. |
27 |
O Dawidzie! Uczyniliśmy ciebie namiestnikiem na ziemi. Rozsądzaj więc między ludźmi według prawdy, nie idź za namiętnością, bo sprowadzi cię z drogi Boga. Zaprawdę, tych, którzy schodzą z drogi Boga czeka kara straszna za to, iż zapomnieli o Dniu rozrachunku! |
28 |
My nie stworzyliśmy nieba i ziemi, i tego, co jest między nimi, nadaremnie. Takie jest mniemanie tych, którzy nie wierzą. Lecz biada tym, którzy nie wierzą, w obliczu ognia! |
29 |
Czy My będziemy traktować tych, którzy wierzą i czynią dobre dzieła, tak jak tych, którzy szerzą zgorszenie na ziemi? Czyż będziemy traktować bogobojnych tak jak rozpustników? |
30 |
To jest Księga, którą tobie zesłaliśmy, błogosławiona - aby oni zastanowili się nad jej znakami i aby się opamiętali ludzie posiadający rozum. |
31 |
Dawidowi darowaliśmy Salomona. Jakże wspaniały to sługa! Zaprawdę, on był pełen skruchy. |
32 |
Kiedy mu przedstawiono wieczorem lekko stąpające, szlachetne rumaki, |
33 |
On powiedział: "Zaprawdę, postawiłem wyżej miłość tego dobra aniżeli wspomnienie mego Pana; dopóki ono nie skryło się za zasłoną. |
34 |
Przyprowadźcie je do mnie!" I zaczął przecinać ich ścięgna i szyje. |
35 |
I doświadczyliśmy Salomona, . umieszczając na tronie jakąś postać. Wtedy on się nawrócił. |
36 |
Powiedział: "Panie mój ! Przebacz mi! I daj mi królestwo takie, które nie będzie odpowiednie dla nikogo po mnie. Zaprawdę, Ty jesteś Obdarzający!" |
37 |
I poddaliśmy jemu wiatr, który płynie, na jego rozkaz, lekko, tam gdzie on zamierzył; |
38 |
I szatanów, zarówno budujących, jak i nurkujących, |
39 |
I innych, parami spętanych. |
40 |
"Oto jest Nasz dar! Rozdzielaj go hojnie lub zachowaj, bez zdawania rachunku!" |
41 |
Zaprawdę, czeka go miejsce blisko Nas i piękna przystań! |
42 |
I wspomnij Naszego sługę Hioba, kiedy wołał do swego Pana: "Czy to szatan mnie dotknął cierpieniem i karą?" |
43 |
"Uderz nogą! Oto woda chłodna do obmycia się i picia!" |
44 |
I oddaliśmy mu jego rodzinę dwakroć liczniejszą, jako miłosierdzie od Nas i jako napomnienie dla ludzi rozumnych. |
45 |
I weź w rękę garść trawy, i smagaj nią, i nie złam twojej przysięgi!" I znaleźliśmy go cierpliwym. Jakże to wspaniały sługa! Zaprawdę, on był pełen skruchy! |
46 |
I wspomnij nasze sługi: Abrahama, Izaaka i Jakuba - posiadających władzę i jasne spojrzenie. |
47 |
Oczyściliśmy ich czystą myślą - wspomnieniem o siedzibie. |
48 |
Oni są u Nas przecież wśród wybranych, najlepszych. |
49 |
I wspomnij Isma`ila, Eliasza i Zu´I-Kifla - każdy z nich jest wśród najlepszych. |
50 |
To jest napomnienie. I, zaprawdę, bogobojnych czeka piękna przystań: |
51 |
Ogrody Edenu z otwartymi dla nich bramami. |
52 |
Leżąc tam wygodnie, proszą oni o owoce obfite i napój. |
53 |
I będą mieli dziewczęta o skromnym spojrzeniu, jednakowego wieku. |
54 |
To właśnie zostało im obiecane na Dzień rozrachunku. |
55 |
Oto Nasze zaopatrzenie - będzie ono niewyczerpane. |
56 |
Tak będzie! Lecz, zaprawdę, buntowników czeka nieszczęsna przystań: |
57 |
Gehenna, w której będą się palić. A jakże to złe miejsce odpoczynku! |
58 |
Tak będzie! Niech oni zakosztują: i wody wrzącej, i napoju cuchnącego, |
59 |
I innych tego rodzaju podwojonych mąk. |
60 |
Oto tłum wrzucony razem z wami. Nie ma dla nich żadnego przywitania; będą się palić w ogniu. |
61 |
Oni mówią: "Nie! To wy! Dla was nie ma powitania! To wyście nam to pierwej przygotowali! Jakże to nieszczęsne miejsce stałego przebywania!" |
62 |
Oni mówią: "Panie nasz! Temu, kto dla nas to pierwej przygotował, . powiększ w dwójnasób karę w ogniu!" |
63 |
Oni mówią: "Cóż to z nami, że nie widzimy tutaj ludzi, których uważaliśmy za złych? |
64 |
Czyż my braliśmy sobie ich na pośmiewisko albo odwracały się od nich nasze spojrzenia?" |
65 |
Zaiste, sprzeczanie się mieszkańców ognia jest prawdą! |
66 |
Powiedz: "Ja jestem tylko ostrzegającym. Nie ma boga, jak tylko Bóg, Jeden, Zwyciężający! |
67 |
Pan niebios i ziemi, i tego, co jest między nimi, Potężny, Przebaczający!" |
68 |
Powiedz: "To jest wielka nowina, |
69 |
Wy się od niej odwracacie. |
70 |
Nie miałem żadnej wiedzy o najwyższych dostojnikach, kiedy prowadzili spór. |
71 |
To tylko zostało mi objawione, że jestem wyraźnie ostrzegającym. |
72 |
Oto powiedział mój Pan do aniołów: "Ja stwarzam człowieka z gliny. |
73 |
Kiedy go ukształtuję harmonijnie i tchnę w niego Mojego Ducha, to padnijcie, oddając mu pokłony!" |
74 |
Wtedy pokłonili się aniołowie wszyscy razem, |
75 |
Z wyjątkiem Iblisa; on wbił się w pychę i znalazł się wśród niewiernych. |
76 |
Powiedział: "O Iblisie! Co tobie przeszkodziło, że nie pokłoniłeś się temu, co Ja stworzyłem Moimi rękami? Czy wbiłeś się w pychę, czy też jesteś wśród wyniosłych?" |
77 |
Powiedział: "Ja jestem lepszy od niego: Ty stworzyłeś mnie z ognia, a jego stworzyłeś z gliny." |
78 |
Rzekł: "Wychodź więc stąd, bo jesteś przeklęty! |
79 |
I zaprawdę, Moje przekleństwo na tobie aż do Dnia Sądu!" |
80 |
Powiedział: "Panie mój ! Pozwól mi zaczekać do Dnia ich wskrzeszenia." |
81 |
Rzekł: "Zaprawdę, ty jesteś wśród tych, którym dano zaczekać |
82 |
Aż do Dnia wiadomego czasu." |
83 |
Powiedział: "Przeto; na Twoją potęgę! ja z pewnością zwiodę ich wszystkich, |
84 |
Z wyjątkiem Twoich sług, szczerze oddanych!" |
85 |
Rzekł "To jest prawda! I Ja prawdę mówię! |
86 |
Ja na pewno wypełnię Gehennę tobą i tymi, którzy pójdą za tobą - wszystkimi wam!" |
87 |
Powiedz: "Ja nie żądam od was za to żadnej zapłaty ani też nie jestem spośród tych, którzy biorą na siebie ponad możliwości." |
88 |
To jest tylko napomnienie dla światów. |