| Verse | Meaning |
| 1 | Na gwiazdę, kiedy ona zapada! |
| 2 | Nie zeszedł z drogi wasz towarzysz ani też nie błądzi. |
| 3 | On nie mówi pod wpływem namiętności. |
| 4 | To jest tylko objawienie, które mu zostało zesłane. |
| 5 | Nauczył go posiadający wielkie moce, |
| 6 | Obdarzony siłą; stanął prosto, |
| 7 | Kiedy był na najwyższym horyzoncie; |
| 8 | Następnie zbliżył się i pozostał w zawieszeniu, |
| 9 | W odległości dwóch łuków lub jeszcze bliżej; |
| 10 | I wtedy objawił swojemu słudze to, co objawił. |
| 11 | Nie skłamało mu serce w tym, co widział. |
| 12 | Czy będziecie się sprzeczać z nim w sprawie tego, co on widzi? |
| 13 | I on widział go po raz drugi |
| 14 | Przy Drzewie Lotosu Ostatniej Granicy, |
| 15 | W pobliżu którego jest Ogród Schronienia, |
| 16 | Kiedy Drzewo Lotosu okryte było tym, co je okrywało. |
| 17 | Jego spojrzenie nie odwróciło się w bok ani nie pobiegło w dal. |
| 18 | Zobaczył on jeden z największych znaków swego Pana. |
| 19 | Czy widzieliście AI-Lat i Al-Uzza, |
| 20 | I Manat - tę trzecią? |
| 21 | Czyż wy możecie mieć mężczyzn, a On jedynie kobiety? |
| 22 | Byłoby to podziałem niegodziwym. |
| 23 | Są to tylko imiona, którymi wy je nazywacie - wy i wasi ojcowie. Bóg nie zesłał im żadnej władzy. Tacy idą tylko za przypuszczeniem i za tym, czego pragną ich dusze, podczas gdy przyszła już do nich droga prosta od ich Pana. |
| 24 | Czy, człowiekowi należy się to, czego on zapragnie? |
| 25 | Do Boga należy przecież życie ostateczne i życie pierwsze. |
| 26 | A ileż to aniołów jest w niebiosach, których wstawiennictwo nic nie pomoże, chyba tylko, jeśli Bóg pozwoli, i temu, komu zechce, i kto Mu się spodoba. |
| 27 | Zaprawdę, ci, którzy nie wierzą w życie ostateczne, nazywają aniołów imionami żeńskimi; |
| 28 | A nie mają oni o tym żadnej wiedzy i idą tylko za przypuszczeniem, a przypuszczenie nie ma żadnej wartości wobec prawdy. |
| 29 | Odwróć się więc od tych, którzy odwracają się od Naszego Napomnienia i nie chcą niczego innego, jak tylko życia na tym świecie. |
| 30 | Taka jest ich suma wiedzy. Zaprawdę, twój Pan zna najlepiej tych, którzy zeszli z Jego drogi, i zna najlepiej tych, którzy poszli drogą prostą. |
| 31 | Do Boga należy to, co jest w niebiosach, i to, co jest na ziemi - aby mógł zapłacić tym, którzy czynili zło, za to, co uczynili, i aby mógł zapłacić tym, którzy czynili dobro, najpiękniejszą nagrodą. |
| 32 | Tych, którzy unikają wielkich grzechów i szpetnych czynów, z wyjątkiem lekkich występków - zaprawdę, twój Pan jest wszechogarniający w Swoim przebaczeniu! On znał was najlepiej, kiedy stworzył was z gliny i kiedy byliście embrionami w łonach waszych matek. Przeto nie uważajcie samych siebie za oczyszczonych. On zna najlepiej tych, którzy są bogobojni! |
| 33 | Czy, widziałeś tego, który się odwrócił plecami |
| 34 | I dał mało, i skąpił? |
| 35 | Czyż posiada on wiedzę tego, co skryte, aby mógł widzieć? |
| 36 | Czy nie został on powiadomiony o tym, co znajduje się na kartach Mojżesza |
| 37 | I Abrahama, który był bardzo wierny? |
| 38 | Że żadna dusza obładowana ciężarem nie poniesie ciężaru innej duszy; |
| 39 | I że człowiek będzie miał tylko to, o co się pilnie starał; |
| 40 | I że jego wysiłek będzie widziany, |
| 41 | Potem będzie on wynagrodzony w pełni; |
| 42 | I że do twego Pana wszystko zmierza; |
| 43 | I że to On powoduje śmiech i płacz; |
| 44 | I że to On powoduje śmierć i daje życie; |
| 45 | I że to On stworzył parę - mężczyznę i kobietę |
| 46 | - z kropli spermy, kiedy wytryska; |
| 47 | I że na Nim opiera się drugie powstanie; |
| 48 | I że to On wzbogaca i zaopatruje; |
| 49 | I że to On jest Panem Syriusza; |
| 50 | I że to On wytracił dawny lud Ad; |
| 51 | I lud Samud - i nie oszczędził ich; |
| 52 | A przedtem lud Noego - ponieważ oni byli najbardziej niesprawiedliwi i byli największymi buntownikami - |
| 53 | I miasto obrócone w perzynę On zniszczył, |
| 54 | Tak iż pokryło je to, co je pokryło. |
| 55 | Przeto które z dobrodziejstw twego Pana będziesz podawał w wątpliwość? |
| 56 | To jest ostrzeżenie wśród ostrzeżeń dawnych! |
| 57 | Zbliża się to, co nieuchronne. |
| 58 | Nikt, poza Bogiem, nie może tego odsunąć. |
| 59 | Czyż zdumiewa was ta mowa? |
| 60 | I wy się śmiejecie, a nie płaczecie, |
| 61 | I wy się zabawiacie? |
| 62 | Przeto wybijajcie pokłony Bogu i oddawajcie Mu cześć! |